Slag om Berlijn: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
formulering, volgorde, tussenkop |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 55:
Op 29 april waren de Russen tot het centrum van Berlijn gevorderd. Terwijl Hitler trouwde met [[Eva Braun]], verdedigde een harde kern van (buitenlandse, vooral Franse) SS'ers de kanselarij en omliggende gebouwen.
Aan het begin van de middag van 30 april zetten de Russen de aanval in op de Duitse [[Rijksdaggebouw|Rijksdag]]. Na een hevige strijd lukte het de Russen echter niet om deze aanval door te zetten en wachtte men tot de duisternis was ingevallen. Uiteindelijk lukte het na zeer felle gevechten om één toren van het gebouw in te nemen en er een rode vlag te hijsen.
Na de zelfmoord van Hitler en [[Joseph Goebbels]] op 30 april besloten Wehrmachtsofficieren, inziend dat doorvechten zinloos was, op 1 mei tot overgave, maar veel SS'ers bleven doorvechten. Zjoekov dreigde, wanneer de [[33. Waffen-Grenadier-Division der SS Charlemagne|Franse SS'ers]] zich niet zouden overgeven, de Rijksdag op te blazen. Op 2 mei beval de Duitse generaal [[Helmuth Weidling]] zijn troepen de wapens neer te leggen. Het duurde nog tot de middag voordat de laatste Duitse verdedigers van de Rijksdag zich hadden overgegeven aan het Rode Leger, waarbij moet worden opgemerkt dat van de bijna tweeduizend buitenlandse vrijwillige SS'ers - die dit gebouw hardnekkig verdedigden - er niet één levend in de handen van de Sovjets is gevallen. Aan Russische kant vielen bijna 2200 dodelijke slachtoffers. Na de Duitse overgave wisten de Russen de ruïnes te bezetten. Ook de [[Führerbunker]] werd bezet. Hier werden lijken van zelfmoordenaars gevonden en wachtende mensen, die krijgsgevangen werden gemaakt.
| |||