Hendrik de Zeevaarder: verschil tussen versies

'''Hendrik de Zeevaarder''' ([[Porto (Portugal)|Porto]], [[4 maart]] [[1394]] – [[Sagres (Portugal)|Sagres]], [[13 november]] [[1460]]) was de derde zoon van koning [[Johan I van Portugal]] en zijn vrouw [[Filippa van Lancaster]]. Hoewel zijn bijnaam anders doet vermoeden, was hij zelf geen groot reiziger. Hij was de initiator en financier van veel reizen, die de aanzet gaven tot het [[Portugese koloniën|Portugese wereldrijk]].

In [[1415]] onderscheidden Hendrik en zijn broers zich door de Portugese verovering van [[Ceuta]], een [[Moren|Moorse]] stad in het noorden van het huidige Marokko. De stad was rijk geworden doordat het het eindpunt van handelskaravanen vanuit [[West-Afrika]] was. Na de verovering door de christenen droogde deze bron op. Hendrik was van mening dat de Portugezen zelf naar de bronnen van de producten die in Ceuta verhandeld werden, moesten varen, om zo de handel in handen te krijgen. Een andere aansporing voor hem was het idee van een [[kruistocht]] tegen de moslims. Door zuidwaarts te gaan tot voorbij de islamitische gebieden, konden de christenen de moslims in de tang nemen. En wellicht zou hij erin slagen een verbond te sluiten met [[Priesterpriester Johannes]], een [[legende (volksverhaal)|legendarische]] machtige christelijke priester-koning, waarvan men geloofde dat hij ergens in het binnenland van [[Afrika]] regeerde.

Hendrik werd Grootmeestergrootmeester van de rijke [[Orde van Christus]] en vestigde in [[Sagres (Portugal)|Sagres]], nabij [[Kaap St. Vincent]], een nautisch centrum, ''Vila do Infante''. Hij liet hier experts op het gebied van [[navigatie]] en [[cartografie]] samenkomen en bouwde zo een zeevarende natie.