Arabisch-Israëlische Oorlog van 1948: verschil tussen versies

| notes=

}}

[[Bestand:Flickr - Government Press Office (GPO) - David Ben Gurion reading the Declaration of Independence.jpg|{{Largethumb}}|[[David Ben Goerion]] leest de Onafhankelijkheidsverklaring voor, 14 mei 1948]]

[[Bestand:Arab volunteers.jpg|{{Largethumb}}|Vrijwillige Arabische strijders]]

 

====Verdeling====

Op 3 september 1947 werd er door de UNSCOP (Special Committee on Palestine) van de [[Verenigde Naties]] een voorstel ingediend voor verdeling van het mandaatgebied Palestina na het beëindigen van het Britse mandaat. Deze voorzag in de opdeling van het grondgebied in een Arabische staat, een Joodse staat en een internationaal bestuurd gebied rondom [[Jeruzalem]]. Hierbij werd 56% van het grondgebied waaronder de [[Negev]] toegekend aan de inmiddels 650.000 Joden in Palestina, en 43% bleef aan de 1,3 miljoen Arabieren. De Palestijnse leiders wezen het plan af als zijnde een onwettige inbreuk op hun recht als [[inheemse bevolking]], zij wilden het land als een geheel houden. De Joodse leiders daarentegen gingen er uit tactische overwegingen mee akkoord hoewel hun voornaamste doel, het bezit van Jeruzalem, niet gehaald werd.<ref>Flapan, Simha: "The Birth of Israel: Myths and Realities", Pantheon, New York, 1987</ref><ref>{{Citeer web |url=http://domino.un.org/UNISPAL.NSF/9a798adbf322aff38525617b006d88d7/07175de9fa2de563852568d3006e10f3%21OpenDocument |title=Recommendations to the General Assembly, A/364 |author=United Nations Special Committee on Palestine |pages=Chapter VI, Part II |date=September 3, 1947 |deadurl=yes |archiveurl=https://web.archive.org/web/20080103134608/http://domino.un.org/UNISPAL.NSF/9a798adbf322aff38525617b006d88d7/07175de9fa2de563852568d3006e10f3%21OpenDocument |archivedate=januari 3, 2008 }}</ref>