Infinitief: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
A. ter Hoek (overleg | bijdragen)
k Wijzigingen door 91.178.32.181 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Hans Niemeijer
Mar(c) (overleg | bijdragen)
tabel→zijbalk
Regel 1:
{{Zijbalk werkswoordwijzen}}
De '''onbepaalde wijs''' of '''infinitief''' is een [[werkwoord]]svorm die niet [[vervoeging|vervoegd]] is naar [[werkwoord#Getal en persoon|persoon of getal]] (zie ook [[persoon (taalkunde)|persoon]] en [[getal (taalkunde)|getal]]). Vooral in het onderwijs wordt de infinitief ook wel "het hele werkwoord" genoemd.
In het Nederlands wordt de infinitief in het algemeen gevormd door aan de [[stam (taalkunde)|stam]] de uitgang ''-en'' toe te voegen. Eventueel wordt daarbij een [[medeklinker]] verdubbeld of [[stemhebbend]] gemaakt of een dubbele [[klinker (klank)|klinker]] enkel geschreven:
Regel 20 ⟶ 21:
 
De infinitief kan ook gebruikt worden als een historische infinitief. Deze vorm komt niet veel voor, maar in spreektaal toch iets vaker.
* Hij stootte zijn hoofd gisteren en hij maar gillen en schreeuwen
 
Zie ook: [[Vervangende infinitief]].
Regel 27 ⟶ 28:
 
Er zijn ook talen die in het geheel geen infinitief kennen, waaronder het [[Grieks]], het [[Bulgaars]], het [[Roemeens]] en het [[Iers-Gaelisch|Iers]].
 
{{Tabel wijs en werkwoord}}
 
[[Categorie:Werkwoordswijs]]