Wikipedia

Reis naar het einde van de nacht: verschil tussen versies

Interactief door geschiedenis bladeren
← Oudere bewerkingNieuwere bewerking →
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
VisueelWikitekst
hyperbolische overdrijvingen is dubbelop.
Regel 9:
''Reis naar het einde van de nacht'' kan wel gezien worden als een roman over de banaliteit en zinloosheid van het leven, hoewel het einde (de vestiging van Bardamu als arts) ook wel gezien kan worden als het besluit van een [[bildungsroman]]: na de misère die hij zelf gekend en gezien heeft tijdens zijn omzwervingen in de oude en de nieuwe wereld, zal Bardamu voortaan beroepshalve menselijk leed lenigen. Zijn eigen bestaan wordt er echter nauwelijks zinvoller door, eerder nog meer verward dan het al was.
 
''Reis naar het einde van de nacht'' wordt in belangrijke mate getypeerd door Célines levendige taalgebruik, met veel hyperbolische overdrijvingen en het procedé van weglatingen (het overslaan van passages, die de lezer dan zelf mag invullen). Toch kan zijn taalgebruik in ''Reis naar het einde van de nacht'' qua taal nog aansluiting vinden bij klassieke prozavormen en heeft Céline het voor zijn latere werk typerende ritmische taalgebruik (zijn “''petite musique''”, met de kenmerkende drie puntjes) nog niet gevonden. Dat neemt niet weg dat veel Céline-liefhebbers ''Reis naar het einde van de nacht'' nog altijd zien als een hoogtepunt, voor menigeen hét hoogtepunt uit Célines oeuvre.
 
''Reis naar het einde van de nacht'' werd in 1932 onderscheiden met de [[Prix Renaudot ]]. ‘[[Le Monde (dagblad)|Le Monde]]’ koos het boek in 1996 als zesde in een overzicht van de [[Le Mondes 100 Boeken van de Eeuw|beste literaire werken uit de twintigste eeuw]]. In 2008 behaalde het boek een vijfde plaats in de [[lijst van beste buitenlandse boeken]], die werd opgesteld door een publieksverkiezing, georganiseerd door NRC en NPS. In 2002 werd het boek opgenomen in de lijst van [[Belangrijkste boeken uit de wereldliteratuur|beste 100 boeken uit de wereldliteratuur]], samengesteld door de gezamenlijke Noorse boekenclubs en de [[Zweedse Academie]].
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/wiki/Reis_naar_het_einde_van_de_nacht"