The Cats: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 208:
De lyrische, melodieuze en enigszins weemoedige muziek van The Cats<ref name="Johan van Sloten - singles">Johan van Sloten (2006) ''50 jaar nummer 1-hits, 1956-2006, Top 40'', H.J.W. Becht's Uitgevers-Maatschappij, {{ISBN|978-9023011798}}, pag. 74, 76, 83, 92 en 118</ref> kreeg al in de beginperiode de naam '[[palingsound]]' mee.{{refn|group=noot|De muziek van The Cats kreeg al in de beginperiode de naam "[[palingsound]]" mee. Een vroege vermelding is bijvoorbeeld van ''[[Het Vrije Volk]]'' in maart 1968, waar hun debuutalbum werd aangekondigd met: "... de sound is volgens kenners 'een typische palingsound'." – ''Het Vrije Volk'' (26 maart 1968) ''Cats''}}<ref>''Het Vrije Volk'' (26 maart 1968) [http://www.delpher.nl/nl/kranten/view?query=palingsound&page=1&maxperpage=50&sortfield=date&coll=ddd&identifier=ddd%3A010956581%3Ampeg21%3Aa0248&resultsidentifier=ddd%3A010956581%3Ampeg21%3Aa0248 ''Cats'']</ref> Deze naam werd bedacht door [[Radio Veronica (zeezender)|Veronica]]-dj [[Joost den Draaijer]] en verwijst naar de palingvisserij waar Volendam bekend om staat. Wat ook meespeelde was het feit dat Cats-manager [[Jan Buijs (muziekmanager)|Jan Buijs]] tijdens het [[plugger|pluggen]] altijd een pondje [[paling]] voor Den Draaijer meenam. De bandleden waren er eerst niet gelukkig mee en zagen het als een spotnaam. Door de successen werd dat later anders.<ref name="T&V palingsound" />
[[Jip Golsteijn]] over hun stijl: "The Cats hebben wonderlijk en zonder dat ze dat per se wilden of zelfs maar beseften de [[rhythm-and-blues]] van [[The Coasters]] en [[The Drifters (Amerikaanse band)|The Drifters]] ... gemengd met Volendammer katholieke [[koorzang]]. Ze waren eigenlijk olie en water aan het mengen en het lukte nog ook."<ref name="T&V 1999 36-43, 74-85 en 106" />
The Cats werden hiermee de grondleggers van de palingsound. Deze stijl geldt voor The Cats vooral in de periode van 1967 tot en met 1973. Hierbij gaat het om de inbreng van de band en de afwerking in de studio, waar zij ook zelf in meebeslisten. Kenmerkende onderdelen zijn daarbij de aankleding met de melodieuze [[arrangement]]en van [[Wim Jongbloed]] en de continentaal Europese wijze van mixen van producer [[Klaas Leyen]].<ref name="T&V 2014 5-7, 11-13, 16, 25-32" /> De stijl vond navolging bij veel andere Volendamse artiesten, zoals [[Maddog]], [[Left Side]], [[Next One]] en vanaf 1977 (het aantreden van [[Anny Schilder]]) [[BZN]].<ref name="T&V palingsound" />
Regel 225 ⟶ 226:
* In 1970 ontvingen The Cats [[goud (muziek)|gouden platen]] voor de singles ''[[Marian (The Cats)|Marian]]'' en ''[[Why (The Cats)|Why]]'' en het album ''[[Colour us gold]]''. Deze ontvingen ze in [[Londen (hoofdbetekenis)|Londen]] uit handen van de zanger [[Cliff Richard]].<ref name="T&V 2008 87-89" />
* De fanclub heette The Cats Clan en gaf tweemaandelijks hun lijfblad uit met de titel ''C(l)atspraat''.<ref name="T&V 1999 45-73" /> De club werd gefinancierd door middel van een jaarlijks optreden van The Cats.<ref>Harry Knipschild (23 januari 2013) [http://www.harryknipschild.nl/harryknipschild.nl/index.php/verhalen-over-popmuziek/248-134-over-de-beatles-en-de-cats-in-1967 ''Over de Beatles en de Cats in 1967'']</ref>
* Na een optreden in Friesland reed Piet Veerman in zijn eigen auto naar huis. Onderweg kwam hij vijf [[liften|lifters]] tegen die hij herkende van het optreden. Hij pikte ze op en zette ze daarna een voor een thuis af. De laatste vroeg of hij mee naar binnen wilde komen. Veerman kwam mee en zijn fan lichtte toe: "Als ik binnenkom en zeg dat Piet Veerman me heeft thuisgebracht, zeggen ze dat ik niet zoveel moet zuipen."<ref name="T&V 1999 36-43, 74-85 en 106" />
== Waardering ==
| |||