Pennsylvania-Duits: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 3:
Het '''Pennsylvania-Duits''' of '''Pennsilvaans''' (''Deitsch'', ''Pennsilfaanisch Deitsch''; [[Engels]]: ''Pennsylvania German'', ''Pennsylvania Dutch''; [[Duits]]: ''Pennsylvaniadeutsch'') is een [[dialect]] van het [[Westmiddelduits]] dat gesproken wordt door de [[Amish]], de [[Old Order Mennonites]] en andere afstammelingen van [[Duitse migratie naar de Verenigde Staten|Duitse immigranten]] in de [[Verenigde Staten (hoofdbetekenis)|Verenigde Staten]] en [[Canada]]. Het is nauw verwant aan het [[Paltsisch]]. De taal telt 130.000 à 350.000 sprekers.
 
Het Pennsylvania-Duits is de traditionele taal van de [['''Pennsylvania Dutch]]''', afstammelingen van eind-17e- tot 18e-eeuwse immigranten uit het zuiden van Duitsland, het oosten van [[Frankrijk]] ([[Elzas]] en [[Lotharingen (Frankrijk)|Lotharingen]]) en [[Zwitserland]] die zich vestigden in de Amerikaanse staten [[Pennsylvania]], [[Maryland]], [[Virginia]] en [[North Carolina]]. Tegenwoordig wonen de meeste sprekers van het Pennsylvania-Duits in Pennsylvania, [[Ohio (staat)|Ohio]], [[Indiana]], enkele andere staten in het [[Middenwesten]] en in de Canadese provincie [[Ontario]].
 
Tot begin 20e eeuw was de taal wijdverspreid in plattelandsdorpen. Sindsdien wordt de taal niet meer in het openbaar gesproken, behalve in de gemeenschappen van de traditie-getrouwe Old Order Amish en Old Order Mennonites. De meeste van deze groepen hanteren het Pennsylvania-Duits, al zijn er ook die een ander Duits dialect spreken of die eerder overschakelden op het Engels. Buiten Noord-Amerika zijn er enkele afgezonderde groepen die de taal ook nog spreken.