Bertrand Barère de Vieuzac: verschil tussen versies

Hij nam aan de redactie van de ''Cahiers de doléances'' deel en werd als afgevaardigde van de Derde Stand in de [[Staten-Generaal (Frankrijk)|Staten-Generaal]] verkozen en vervolgens verkozen om in de [[Nationale Grondwetgevende Vergadering|Constituante]] te zetelen. Hij gaf het dagblad ''Le Point de Jour'' uit en werd door het Département Hautes-Pyrénées afgevaardigd. Barère was ook een van de oprichters van de Club van de [[Feuillants]], verliet deze echter kort daarop weer, om naar de [[Jakobijnen]] terug te keren.

 

 

Hij werd op grond van zijn grote werkethiek en retorische talent op 13 april 1793 tot lid van het eerste [[Comité de salut public (Frankrijk)|''Comité de salut public'']] verkozen. In de zitting van de Nationale Conventie van 31 juli 1793 werd er, nadat Barère dit had voorgesteld, besloten alle koninklijke graven van Saint-Denis te openen en vernietigen, en de uit de graven gewonnen metalen aan te wenden om de Revolutionaire Oorlogen te bekostigen. Barère was een vijand van [[Georges Danton|Danton]]; hij en Robert Lindet waren de enigen, die na de herverkiezing van de vordering. Barère werd met het buitenlands beleid belast. Hij zou op 8 pluviôse (27 januari) 1794 pleiten voor het [[Frans]] als enige toegestane taal in Frankrijk met de uitspraak: ''Citoyens, la langue d'un peuple libre doit être une et la même pour tous.'' (“Burgers, de taal van een vrij volk moet voor allen één en dezelfde zijn.”).<ref>[http://www.axl.cefan.ulaval.ca/francophonie/barere-rapport.htm ''Rapport du Comité de salut public sur les idiomes. Le 8 pluviôse an II (27 janvier 1794). Bertrand Barère de Vieuzac'']</ref>