Versie van 7 dec 2018 23:21 bewerken Gouwenaar (overleg \| bijdragen) uitgebreid bevestigde gebruikers, Uitgezonderden van IP-adresblokkades 74.289 bewerkingen jaartallen ontlinkt, zie Wanneer is een link functioneel?. Puur speculatieve opmerking verwijderd: of dit misschien of een beetje misschien heeft bijgedragen is puur giswerk en geen feit ← Oudere bewerking		Versie van 8 dec 2018 02:07 bewerken ongedaan maken Arthur 69 (overleg \| bijdragen) 1.091 bewerkingen →‎Politieke invloed: Hele zin verwijderd omdat het gaat om een interpretatie, niet om een feit. Stond dit hier om het gebrek aan neutraliteit van Boudewijn te verdoezelen? Enkel feiten horen in een encyclopedie. Nieuwere bewerking →
Regel 53: De rol van de koning in de Belgische parlementaire democratie is omschreven in de grondwet. Dit omvat onder meer het recht om te worden geïnformeerd, om te waarschuwen en om te bemoedigen. Boudewijn kweet zich gedurende zijn lange koningschap plichtsbewust en kordaat van deze taak. Hij kon aldus invloed laten gelden op het politieke gebeuren, onder meer bij de vorming van een nieuwe regering. Hij zou~~, volgens sommigen,~~ in 1977 geweigerd hebben [[Volksunie\|VU]]- parlementariër [[Frans Baert]], een over partij- én taalgrenzen heen gewaardeerd [[jurist]], te benoemen tot federaal minister voor Justitie.<ref>[http://mededelingen.over-blog.com/article-16099259.html Piet Tommissen over Golfslag], [[Mededelingen van het Centrum voor Documentatie & Reëvaluatie]], 29 januari 2008.</ref> Hij zou ook geweigerd hebben een politica tot [[staatssecretaris]] te benoemen zolang ze met haar vriend samenwoonde. Voor deze tussenkomsten zijn geen bewijzen voorhanden en behoren ze tot het domein van de geruchten. In het geval van de niet-benoeming van Baert in de [[Regering-Tindemans II]] lijkt het wel zeer onwaarschijnlijk dat socialisten en christendemocraten er in toegestemd zouden hebben om aan iemand uit de Volksunie een van de voornaamste portefeuilles toe te vertrouwen, zodat het verhaal over de tussenkomst van de koning nogal onwaarschijnlijk is. De koning riep de Vlaamse minister-president [[Luc Van den Brande]] op het matje, die vlak na de goedkeuring van het [[Staatshervorming (België)#1993:_De_vierde_staatshervorming_.28Sint-Michielsakkoord.29\|Sint-Michielsakkoord]] pleitte voor een volgende stap in het herschikken van het Belgisch staatsbestel: het [[Confederatie\|confederalisme]]. Boudewijn dwong ook de toenmalige vicepremier [[Hugo Schiltz]] in 1988 zich publiek te verontschuldigen nadat hij zich had laten ontvallen dat België op een dag niet meer het probleem van de Vlamingen zou zijn.

Boudewijn van België: verschil tussen versies