Vervalsing: verschil tussen versies

 

Documenten kan men door middel van interne en externe kritiek op hun echtheid beoordelen. Bij de interne kritiek kijkt men naar de stijl, de geloofwaardigheid en consistentie van vermelde feiten en naar het taalgebruik; ook de wijze van datering is een criterium. De externe kritiek kijkt naar de gebruikte materialen en toepassing ervan: de schriftdrager, de [[handschrift (persoon)|schrijfhand]], de lay-out en de gebruikte inkt. Voor middeleeuwse oorkonden is het zogeheten ''discrimen veri ac falsi'', het onderscheid tussen waar en vals, de drijfveer geweest om een aparte historische [[hulpwetenschap]] te ontwikkelen, de [[oorkondeleer]] of diplomatiek. De middeleeuwse pausen vaardigden al [[decretalen]] uit met uitleg over de criteria om de echtheid van pauselijke oorkonden en [[Grootzegel|zegels]] vast te stellen. Onder andere om vervalsing te voorkomen moeten bepaalde rechtshandelingen door een [[notaris]] in een [[authentieke akte]] worden vastgelegd en geregistreerd. Ook de gewoonte om notariële akten voor te lezen in aanwezigheid van partijen en de ondertekening door [[getuige]]n dienen onder andere dit doel.

 

== Enige bekende vervalste historische documenten ==