Syndroom van Bálint: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k html |
k typfout verbeterd |
||
Regel 23:
Het '''syndroom van Bálint'''<ref name="Kessels2012-7">Nys, G. & Kessels, R. (2012). Ruimtelijke cognitie. In R. Kessels, P. Eling, R. Ponds, J. Spikman en M. Zandvoort (Red.) ''Klinische neuropsychologie'' (pp. 173-195) Amsterdam: Uitgeverij Boom.</ref> is een in [[1909]] door Rezső Bálint geïdentificeerde [[neurologie|neurologische]] [[aandoening]]. Het [[Syndroom (aandoening)|syndroom]] van Bálint kan ontstaan na een [[Bilateraal (anatomie)|bilaterale]] [[Posterior|posterieure]] [[pariëtale kwab|pariëtale]] [[verwonding|laesie]].
Mensen die hieraan lijden hebben slechts aandacht voor één [[object (ding)|object]]. Andere objecten, ook al bevinden ze zich erg dicht bij elkaar, worden niet gezien. Dit fenomeen wordt ook wel [[simultaanagnosie]] genoemd. Verder kunnen deze patiënten hun aandacht niet willekeurig van het ene object naar het
Het syndroom van Bálint doet zich vaak voor bij mensen die lijden aan de [[ziekte van Alzheimer]], maar het kan ook het resultaat zijn van meerdere [[cerebrovasculair accident|cerebrovasculaire accidenten]], intra[[Schedel|craniale]] [[tumor]]en of [[hersenen|hersenbeschadigingen]].
|