Wereldkampioenschap schaken vrouwen: verschil tussen versies

Het '''wereldkampioenschap schaken voor vrouwen''' wordt georganiseerd door de [[Fédération Internationale des Échecs|FIDE]].

 

In tegenstelling tot de meeste sporten is bij schaken de deelname van vrouwen niet beperkt tot aparte wedstrijden voor vrouwen. Er zijn dan ook vrouwen die niet meedoen aan kampioenschappen voor vrouwen. Met name de sterkste vrouwelijke schaker ooit, [[Judit Polgár]], heeft zich nooit gemengd in de strijd om het wereldkampioenschap voor vrouwen.

 

* {{EN-VLAG}} [[Vera Menchik]], 1927–1944, [[Engeland]]

* {{RU-VLAG}} [[Ljoedmila Roedenko]], 1950–1953, [[Sovjet-Unie]]

* {{RU-VLAG}} [[Aleksandra Kostenjoek]], 2008-2010, [[Rusland]]

* {{CN-VLAG}} [[Hou Yifan]], 2010–2012, [[Volksrepubliek China|China]]<ref>http://schaakfabriek.be/2010/12/25/hou-yifan-schrijft-een-beetje-schaakgeschiedenis/2</ref>

* {{CN-VLAG}} [[Hou Yifan]], 2013-2015, [[Volksrepubliek China|China]]

* {{UA-VLAG}} [[Maria Muzychuk]], 2015-2016, [[Oekraïne]]

* {{CN-VLAG}} [[Hou Yifan]], 2016-heden, [[Volksrepubliek China|China]]

 

 

 

Het eerste kandidatentoernooi werd in 1952 in [[Moskou]] gehouden. Jelizaveta Bykova won en versloeg vervolgens Roedenko met zeven overwinningen, vijf nederlagen en twee remises. Zodoende werd ze de derde wereldkampioen. Het volgende kandidatentoernooi werd gewonnen door Olga Roebtsova. In plaats van haar direct tegen Bykova te laten spelen besloot de FIDE een driekamp tussen de drie sterkste vrouwen te houden. Roebtsova won in Moskou in 1956, een half punt boven Bykova, die vijf punten boven Roedenko eindigde. Bykova heroverde de titel in 1958 en verdedigde die met succes tegen [[Kira Zvorykina]] in 1959.

 

Het vierde kandidatentoernooi werd in 1961 in [[Vrnjacka Banja]] gespeeld en werd geheel gedomineerd door de Georgische Nona Gaprindasjvili, die won met 10 overwinningen, geen nederlagen en 6 remises. Vervolgens versloeg ze Bykova overtuigend met 7 overwinningen, geen nederlagen en 4 remises. Gaprindasjvili verdedigde haar titel tegen [[Alla Koesjnir]] ([[Rusland]]) in 1965 in [[Riga]] en in 1969 in [[Tbilisi]] en Moskou. In 1972 introduceerde de FIDE hetzelfde systeem als voor het gewone kampioenschap: een serie Interzonetoernooien gevolgd door kandidatenmatches. Koesjnir won wederom de cyclus, maar werd weer verslagen door Gaprindasjvili in Riga in 1972. Daarna verdedigde Gaprindasjvili de titel nog één maal met succes tegen [[Nana Aleksandria]] (Georgië) in [[Pitsounda]] en Tbilisi in 1975.

 

De kandidaten-cyclus van 1976-1978 onthulde een nieuwe ster aan het firmament, de 17-jarige Maia Tsjiboerdanidze uit Georgië vesloeg Nana Aleksandria, [[Jelena Achmilovskaja]] en Alla Koesjnir, en mocht in 1978 in Tbilisi tegen Gaprindasjvili om de titel spelen. Tsjiboerdanidze won overtuigend, waarmee de dominantie van één Georgische ophield en die van een andere begon. Tsjiboerdanidze verdedigde haar titel in 1981 tegen Aleksandria in [[Borsomi]] en Tbilisi en in 1984 tegen [[Irina Levitina]] in [[Wolgograd]]. Hierna schafte de FIDE de kandidatenmatches af en keerde weer terug naar kandidatentoernooien. Achmilovskaja, die eerder van Tsjiboerdanidze had verloren in de kandidatenmatches, won het eerstvolgende toernooi, maar werd door Tsjiboerdanidze in 1986 in [[Sofia (stad)|Sofia]] verslagen. Tsjiboerdanidze's laatste succesvolle verdediging vond in 1988 plaats in [[Telavi (stad)|Telavi]] tegen [[Nana Ioseliani]].

 

Chiburdanidze werd in 1991 in [[Manilla]] verslagen door de jonge Chinese ster [[Xie Jun]]. Deze was in het Interzone toernooi als tweede geëindigd achter de nog immer actieve Gaprindashvili, had vervolgens het kandidatentoernooi gedeeld gewonnen met [[Alisa Maric]] en deze verslagen in een beslissingsmatch.