Godfried Danneels: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 86:
== Conclaaf van 2005 en Groep van Sankt Gallen ==
[[Bestand:Bloedprocessie Mgr Danneels.JPG|thumb|Mgr. Danneels tijdens de [[Heilig-Bloedprocessie]] in [[Brugge]] ([[Hemelvaart (christendom)|Hemelvaartsdag]] 2008)]]
Toen Vaticaanwatcher [[John Allen (journalist)|John Allen]] Danneels in de ''[[National Catholic Reporter]]'' in november 2003 op zijn lijstje van papabili geplaatst had, werd hij door sommigen als kandidaat voor het conclaaf van 2005 getipt. Alhoewel dit vooral in de Belgische media gebeurde, hadden ook enkele buitenlandse media, zoals ''The Economist'', ''[[TIME Magazine]]'', ''[[The Wall Street Journal]]'', ''[[The Guardian (krant)|The Guardian]]'' en ''[[Le Monde (dagblad)|Le Monde]]'' hem op hun lijst van papabili geplaatst, voornamelijk vanwege het neutrale karakter van een klein land als België.{{Bron?|Graag even de bron vermelden|2010|10|24}}
Een aantal katholieke gelovigen was na de afloop van het conclaaf en de aanstelling van paus Benedictus XVI geschokt door de koele indruk die de aartsbisschop gaf tijdens de persconferentie die hij na de beëindiging van het conclaaf in Rome gaf. Door de Vlaamse pers werd deze indruk geïnterpreteerd als een teken van zijn ontgoocheling over de keuze van het [[college van kardinalen]]. Anderen, zoals monseigneur Léonard, schreven dit eerder toe aan de algemene koele en gematigde inborst van de kardinaal. Dat hij omwille van deze [[persconferentie]] de uitnodiging voor het feestmaal met de kardinalen ter ere van de nieuwe paus op 20 april 2005 afsloeg, wordt algemeen aanzien als een veelzeggend gebaar.<ref>[http://www.katholieknederland.nl/actualiteit/2008/detail_objectID671905_FJaar2008.html Kardinaal Danneels 75 jaar]{{dode link|datum=september 2017 |bot=InternetArchiveBot }}</ref>
Uit de biografie van Danneels, die in 2015 werd gepubliceerd door [[Karim Schelkens]] en [[Jurgen Mettepenningen]], bleek zijn lidmaatschap, in de jaren 1999 tot 2006, van een besloten groep bisschoppen en kardinalen die, onder het leiderschap van kardinaal [[Carlo Maria Martini]], streefden naar kerkvernieuwing, aandacht voor decentralisatie en synodaliteit. Deze agenda stond in contrast met de koers van de pontificaten van [[Johannes Paulus II]] en [[Benedictus XVI]] en vormde mee een verklarende factor voor de ontevredenheid van Danneels bij de pauskeuze van 2005.