Ottomaanse Rijk: verschil tussen versies

Het '''Ottomaanse''' of '''Osmaanse Rijk''' ([[Osmaans (taal)|Osmaans]]: دَوْلَتِ عَلِيّهٔ عُثمَانِیّه, ''Devlet-i Âliyye-i Osmaniyye'', [[Turks]]: ''Osmanlı İmparatorluğu'') was een islamitisch rijk dat gesticht werd door de [[Oguzen|Oguz Turken]] onder [[Osman I]], de stamvader van de [[Ottomaanse dynastie]] en naamgever van dit rijk. Het kan beschouwd worden als de opvolger van het Seltsjoekse [[sultanaat Rûm]]. Het Ottomaanse Rijk was een wereldrijk tussen de [[14e eeuw|veertiende]] en de [[20e eeuw|twintigste eeuw]] n.Chr., en bij de grootste uitbreiding ervan besloeg het een enorm gebied in [[Noord-Afrika]], [[Azië]] en [[Europa (werelddeel)|Europa]].

 

De komst van de [[Turken]] uit [[Centraal-Azië]] naar het [[Midden-Oosten]] voltrok zich in twee grote migratiegolven. Tijdens de eerste golf aan het einde van de tiende eeuw stak een groot deel van de Turkse [[Oghuz]]nomaden de rivier de [[Amu Darja|Oxus]] over en trok verder tot [[Khorasan]] (in het huidige Iran) en [[Azerbeidzjan]]. Onderweg naar het westen bekeerde een groot deel van deze Oghuzstammen zich tot de islam. Vanuit [[Khorasan]] bouwden deze Turkse nomaden in de elfde eeuw het grote [[Seltsjoekenrijk]] op. De [[Seltsjoeken]] brachten nieuwe politieke stabiliteit in de verdeelde middeleeuwse moslimwereld en beheersten een uitgestrekt gebied van de [[Hindoekoesj]] tot in [[Anatolië]]. De Seltsjoeken raakten in conflict met het [[Byzantijnse Rijk]]. Met de [[Slag bij Manzikert]] begon in [[1071]] een reeks [[Byzantijns-Seltsjoekse oorlogen]], die ertoe leidden dat rond 1290 het Byzantijnse Rijk als belangrijke macht in [[Anatolië]] had afgedaan. Dit opende de weg voor de Turkse volkeren om zich in Anatolië te vestigen. Het rijk van de Seltsjoeken viel in de twaalfde eeuw uiteen in vele kleinere staten.