Eiwitten: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 61:
 
== Proteïnen en voeding ==
Voor ''zowel [[carnivoor|carnivoren]]'' als [[omnivoor|omnivoren]] vormen proteïnen een belangrijk deel van het [[voedsel|dieet]]. In de [[spijsvertering]] van de carnivoor worden eiwitten [[proteolyse|afgebroken]] tot aminozuren, die dan verder gebruikt worden als bouwstof voor de [[anabolisme|aanmaak]] van lichaamseigen eiwitten en als [[celademhaling|brandstof]].
 
Ook het [[menselijk lichaam]] gebruikt alle aminozuren die uit voedsel gehaald kunnen worden voor de aanmaak van lichaamseigen eiwitten en als energiebron. Bij een tekort aan bepaalde aminozuren worden deze door het lichaam zelf in de [[lever]] uit voorhanden zijnde aminozuren gesynthetiseerd. Dit geldt echter niet voor [[threonine]], [[valine]], [[tryptofaan]], [[isoleucine]], [[leucine]], [[lysine]], [[fenylalanine]] en [[methionine]]: de zogenaamde [[essentiële aminozuren]]:. Dit zijn aminozuren die uit voedsel gehaald moeten worden. Hoewel alle voedingsmiddelen deze aminozuren bevatten, bevatten ze elk andere hoeveelheden. Daarom kan het gedurende langere tijd eten van één enkel voedingsmiddel, rijk aan één bepaald proteïne, leiden tot een tekort aan bepaalde essentiële aminozuren.
 
Een tekort aan ingenomen eiwitten leidt tot symptomen als vermoeidheid, haaruitval, verlies van [[biologisch pigment|pigmenten]] (normaal zwart haar kleurt rood), verlies van spiermassa, lage lichaamstemperatuur en verstoring van de [[hormoonspiegel]]. Ernstige proteïnedeficiëntie, enkel voorkomend bij uitgehongerde mensen, is dodelijk. Een plantaardig dieet levert voor een mens genoeg essentiële en niet-essentiële aminozuren, zolang de voeding gevarieerd is en de calorie-inname hoog genoeg is om aan de energiebehoefte te voldoen.