Pisco (drank): verschil tussen versies

'''Pisco''' is een [[sterkedrank]] die wordt [[destillatie|gedestilleerd]] uit [[Druif (vrucht)|druiven]]. De drank wordt gedronken in [[Peru]] en in [[Chili]]. Peruaanse en Chileense producenten zijn verwikkeld in een langdurige juridische strijd om het recht om de drank onder de naam "pisco" te produceren. In tegenstelling tot bijvoorbeeld cognac heeft pisco geen beschermde origine. Het is dus niet met zekerheid te zeggen waar pisco oorspronkelijk vandaan komt. De stad [[Pisco (stad)|Pisco]] en de provincie [[Pisco (provincie)|Pisco]] liggen in Peru. In de [[Valle de Elqui (Chili)|Valle de Elqui]] in Chili ligt een dorp dat ook Pisco heet, de oorspronkelijke naam van dit dorp was echter Las Gredas. Later werd dit gewijzigd in La Unión en in 1936 werd de naam in Pisco Elqui gewijzigd om de Chileense claim op de naam Pisco kracht bij te zetten. Feit is dat de Spanjaarden wijndruiven meebrachten naar hun kolonies in Zuid-Amerika om daar wijn van te maken voor hun kerkelijke ceremonies.

 

 

De Peruaanse pisco wordt gemaakt van de quebranta- of Italiadruif, vooral in de regio's [[Ica (regio)|Ica]] en [[Moquegua (regio)|Moquegua]]. Tijdens het destillatieproces wordt er geen andere substantie toegevoegd. De Chileense pisco wordt meestal gemaakt van de muscatdruif die in de regio's [[Atacama (regio)|Atacama]] en [[Coquimbo (regio)|Coquimbo]] aangebouwd wordt. Omdat Peru noordelijker ligt en nog meer zon krijgt, is ze minder geschikt voor de aanbouw van wijndruiven en zijn de druiven veel zoeter, waardoor het natuurlijke alcoholgehalte veel hoger is en in één keer tot een eindproduct kan worden gedestilleerd. Chileense producenten lengen de drank tijdens het destillatieproces regelmatig aan met gedemineraliseerd [[water]], waardoor de Chileense pisco over het algemeen weliswaar goedkoper is dan de Peruaanse, maar daardoor ook van veel mindere kwaliteit. Met het toenemen van de internationale populariteit neemt echter ook de kwaliteit van de Chileense pisco toe. Zo is er nu ook ''extra añejado'' pisco te krijgen die (volgens de destillatieregels voor pisco) maximaal 3 jaar op eikenhouten vaten heeft gerijpt. Hierdoor heeft deze pisco een wat mildere, complexere meer toegevoegde smaak dan de "normale" pisco. Deze Pisco is dan ook anders en bedoeld om puur te drinken, terwijl de normale pisco breder geschikt is, bijvoorbeeld ook om ''pisco sour'' en andere cocktails van te maken. Uiteraard is dit een persoonlijke smaak.