Nicolaas Capocci: verschil tussen versies

Nicolaas was een edelman uit een vooraanstaand [[Rome (stad)|Romeins]] geslacht. Hij studeerde rechten in [[Universiteit van Perugia|Perugia]], werd [[seculiere kanunnik|kanunnik]] in [[Terwaan]] en verbleef als [[kanselier (historisch)|kanselier]] van de koning van Frankrijk enige tijd in [[Parijs]]. Hij was later auditor van de [[Sacra Rota Romana]] in Rome en gunsteling van [[paus Benedictus XII]]. Deze benoemde hem in januari 1341 tot bisschop van Utrecht, maar door het verzet van de Utrechtse [[kapittel]]s, die [[Jan van Bronkhorst]] op de zetel wilden zien, deed hij nog in hetzelfde jaar afstand van zijn bisdom. Hij had zich in Utrecht overigens slechts laten vertegenwoordigen door een [[vicaris]].

 

 

In [[1356]] was hij opnieuw in Parijs, het jaar daarop in [[Londen]], om als [[pauselijk legaat]] te bemiddelen in de [[Honderdjarige Oorlog]] tussen Engeland en Frankrijk. Zijn inspanningen hadden echter geen enkel succes. In 1361 bouwde hij een eigen huis in Perugia, waar hij een jaar later het Collegium Gregorianum of 'Sapienza Vecchia' stichtte voor veertig theologiestudenten (later de theologische faculteit van de universiteit). Hij werd begraven in de [[Basiliek van Santa Maria Maggiore]] in Rome.