Concentratiekamp: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Regel 38:
In 1900 deden de Britten onder leiding van [[Horatio Kitchener]] hetzelfde tijdens de Tweede Boerenoorlog met de gezinnen van de opstandige Boeren die de guerrillastrijd weigerden op te geven (de zogenaamde ''[[bittereinders]]''). Ook vele inheemse Afrikanen werden opgesloten in aparte kampen, gesegregeerd van de Boeren. De tactiek had succes, maar was voor de getroffen bevolking een verschrikkelijke ervaring. In de Zuid-Afrikaanse concentratiekampen was de hygiëne slecht en werden de geïnterneerden zwaar verwaarloosd, waardoor er alleen al aan Boerenzijde 27.927 vrouwen en kinderen (van wie 22.074 onder de 16 jaar) om het leven kwamen door honger, ziekte en uitputting. Nadat de Britten de militaire kampleiding had vervangen door burgers en [[Emily Hobhouse]] de erbarmelijke omstandigheden aan de kaak stelde, verbeterde de toestand.
===
Ook Nederland had begin twintigste eeuw in Indonesië concentratiekampen, zoals [[Boven-Digoel (strafkamp)|Boven Digul]] op Nieuw-Guinea, waar nationalisten onder onmenselijke omstandigheden werden opgesloten. In Nederland was er voor de
=== Rusland en Sovjet-Unie ===
| |||