Slag bij Raseiniai: verschil tussen versies

In de namiddag van 24 juni bereikte ''Kampfgruppe S'' Rasainiai, dat zonder problemen werd veroverd. Luitenant-kolonel von Seckendorff liet het verkenningsbataljon verder oprukken en ze vormden een klein [[bruggenhoofd]] op de oostelijk oever van de Dubisa. Daarna begon hij de rest van zijn Kampfgruppe naar de rivier te verplaatsen. Ondertussen zocht ''Kampfgruppe R'' ten noorden van Raseiniai een geschikte oversteekplaats.

 

Op dat moment bereikte de 2de Tankdivisie de Dubisa ten oosten van Raiseniai. Zodra majoor-generaal Soliankin contact maakte met de Duitse troepen, wierp hij zijn volledige divisie in de aanval. Ongeveer 300 tanks, waaronder 50 zware [[Kliment Voroshilov (tank)|KV-tanks]], vielen de Duitse stellingen aan. Het Duitse verkenningsbataljon bestond uit motorrijders, bewapend met geweren en lichte [[MG 34|machinegeweren]]. De Duitsers hadden geen schijn van kans om tegen de tanks. Met hun brede rupsbanden reden de aanvallers over de Duitse stellingen. Eén [[Compagnie (bataljon)|compagnie]] panikeerde en sloeg op de vlucht, maar de andere Duitsers trokken zich terug naar de rand van een nabijgelegen bos, waar de zware tanks hen niet konden volgen.

 

Luitenant - kolonel von Seckendorff organiseerde haastig een verdedigingslinie op de westelijke oever van de Dubisa. Het opduiken van de zware tanks leidde aanvankelijk tot paniek bij de Duitse troepen. Hij verzamelde een batterij van [[Pantserafweerkanon|3.7 cm Pak 36 kanonnen]], maar de granaten hadden geen effect. Ook de zwaardere 5 cm Pak kanonnen, en zelfs het 7.5 cm geschut, konden de aanvallers niet afremmen. De kampfgruppe vuurde met alle beschikbare wapens op de tanks, maar geen enkele tank werd uitgeschakeld. De zware tanks beklommen moeiteloos de steile rivieroever en ze braken door de Duitse linie. Onder dekking van de invallende duisternis trokken de Duitsers trokken zich terug.

De troepen van majoor-generaal Soliankin stonden op het punt de Duitsers een gevoelige nederlaag toe te brengen, maar toen de eerste tanks de rand van Raiseniai bereikten, begon de aanval van de 2de Tankdivisie te haperen. Wegens het gebrek aan radio’s verwaterde het gevecht tot individuele acties. De tanks rukten in alle richtingen op. Veel tanks hadden al hun munitie verschoten en hun brandstoftanks waren leeg.