Neutraal standpunt: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Bever (overleg | bijdragen)
→‎Bemiddeling en rechtspraak: herformulering: wezelwoord 'sommige' weg, beter weergeven van op overlegpagina genoemde bron
Bever (overleg | bijdragen)
→‎Bemiddeling en rechtspraak: zin over rechtsvorming geschrapt na overleg
Regel 11:
Dit neemt niet weg dat een bemiddelaar of therapeut actief aan de slag kan gaan met wat de betrokkenen zeggen en wensen, bijvoorbeeld door deze uitspraken te vertalen in een vorm die voor de ander acceptabeler is of door hen beurtelings aandacht te geven, zolang ze per saldo onpartijdig blijven. Sommige bemiddelaars vinden het passend bij een neutrale opstelling om de zwakste partij te ondersteunen, zoals wanneer deze een informatie-achterstand heeft. Overigens maken sommige bemiddelaars een onderscheid tussen neutraal en onpartijdig, omdat neutraliteit een onbereikbaar ideaal zou zijn.
 
Een [[rechter]] of [[Arbitrage (conflict)|arbiter]] dient eveneens onpartijdig, onbevooroordeeld en neutraal te zijn. Dit geldt vooral voor de houding van de rechter tijdens het proces en voor evenwichtige juridische argumentatie. Aan het eind van het proces – en soms ook bij [[tussenvonnis]]sen – zal de rechter immers vaak een ''objectief'' oordeel (vonnis) vellen ten gunste van een van de partijen. Volgens positivistische rechtsopvattingen moet de rechter zich ook neutraal opstellen ten opzichte van de ontwikkeling van het recht (rechtsvorming).
 
Vanzelfsprekend impliceert onpartijdigheid ook dat er geen sprake mag zijn van [[belangenverstrengeling]], of zelfs maar de schijn daarvan. Bij arbitrage is er soms een variant waarbij de twee partijen die in conflict zijn elk een lid van de geschillencommissie aanwijzen, terwijl deze leden samen een onafhankelijke voorzitter erbij kiezen.