Spaarsluis: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
1 (onbereikbare) link(s) aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar #IABot (v1.6.1) |
k -/- spaties voor ref (verzoek op WP:VPB) |
||
Regel 3:
==Het waterverbruik==
Bij het schutten van een [[Schip (transportmiddel)|schip]] gaat een hoeveelheid water verloren. Bij het ontwerp van een [[Kanaal (waterweg)|kanaal]] moet hier terdege rekening mee worden gehouden, want elke liter water die verloren gaat (of anders gezegd van het boven-kanaalpand naar het beneden-kanaalpand stroomt) moet op de een of andere manier weer aangevuld worden. Bij een kanaal dat over een heuvel heen gaat, en waarbij dus eerst omhoog geschut wordt en daarna weer naar beneden, zal er òf op de heuveltop een waterbron moeten zijn, òf het verbruikte water zal terug gepompt moeten worden, wat uiteraard weer veel energie kost.
==Hoe veel water verbruikt een sluis?==
Regel 9:
[[Bestand:Waterverbruik schutsluis.JPG|thumb|right|400px|Het waterverbruik van een schutsluis]]
Een gewone sluis “verbruikt” voor het schutten dus altijd dezelfde hoeveelheid water, ongeacht het scheepvaartverkeer. Als er meerdere sluizen in een kanaal zijn moeten die bij voorkeur dezelfde afmetingen hebben, anders klopt de waterhuishouding niet. Zo waren er vroeger in de [[Zuid-Willemsvaart]] tussen [[Den Bosch]] en [[Nederweert (plaats)|Nederweert]] 13 sluizen, waarvan 12 dezelfde afmetingen hadden, maar die in Den Bosch was veel groter. Dit had tot gevolg dat de sluis in Den Bosch veel minder vaak kon schutten dan de andere sluizen, anders was er te weinig wateraanbod. Voor de schippers betekende dit vaak wachten. In 1993 heeft men bij [[Helmond]] drie sluizen samengevoegd tot een grotere, waarbij het aantal schuttingen ook aangepast moest worden aan het waterverbruik.
==Het waterverbruik beperken==
Regel 17:
==Hoe werkt het?==
Het principe is eenvoudig, maar misschien toch wat lastig te begrijpen. Het volgende schetsje laat zien wat er gebeurt bij een spaarsluis die van drie bekkens per sluiskolk is voorzien.
Het verval van de sluis is in vijf gelijke delen verdeeld. Naast de sluis zijn drie gelijke spaarbekkens gebouwd, die elk 1/5 van het water dat uit of in de sluis stroomt kunnen bergen. De bekkens zijn gebouwd op de hoogten van de delen 2, 3 en 4 van het verval. Kleppen in de toe- en afvoerkanalen zorgen dat deze kanalen op tijd geopend en gesloten kunnen worden.
Bij het ''afschutten'' loopt het water uit de sluiskolk: eerst (1/5 verval, nr. 1) in bekken A, dan (nr. 2) in bekken B, dan (nr. 3) in bekken C. Er blijft over 2/5 verval, 40%. Dat water loopt uit de sluiskolk naar het lage kanaalpand en vormt het waterverbruik van de sluis. Besparing: 60%.
Regel 24:
==Actuele projecten==
[[File:PK At zijde.JPG|thumb|Maquette spaarsluizen [[Panamakanaal]], Atlantic zijde (Courtesy of the Panama Canal Authority)]]
[[File:PK Pa zijde.JPG|thumb|Maquette spaarsluizen [[Panamakanaal]], Pacific zijde (Courtesy of the Panama Canal Authority)]]
Regel 30:
Een actueel project op dit gebied is de vergroting van de sluizen in het [[Panamakanaal]]. Nu zijn deze sluizen 305 x 34 m, met een totaal verval vanaf het [[Gatunmeer]] van 26 meter. Het totale waterverbruik per doorvaart (schuttingen omhoog en weer naar beneden) zou zonder waterbesparende maatregelen circa 270.000 ton zijn. En dat zijn de huidige sluizen, de nieuwe worden dubbel zo groot. Dit kan de rivier die het Gatunmeer in het midden van het kanaal voedt niet aan, vandaar dat de nieuwe sluizen voorzien worden van drie spaarbekkens naast de sluizen. De nieuwe sluizen worden dus spaarsluizen, met 60% lager waterverbruik, zelfs minder dan bij de bestaande sluizen.
De spaarbekkens kunnen aan één kant van de sluis liggen, of aan beide kanten en ze kunnen elke gewenste vorm hebben. Een fraaie oplossing is gevonden bij de dubbele sluis Sülfeld, waar aan beide kanten van de twee sluiskolken driehoekige spaarbekkens gebouwd zijn, drie voor elke kolk. Op de afbeelding van de maquette is wellicht te zien dat de drie bekkens voor een sluiskolk op verschillende hoogtes liggen.
In 2012 is in de [[vaarweg Erica - Ter Apel]] een spaarsluis met twee spaarbekkens gebouwd.
Voor de rekenaars: het waterverbruik van een spaarsluis met n spaarbekkens ten opzichte van een gewone sluis bedraagt: 1 – n / (n + 2). Voorbeeld: bij 3 spaarbekkens wordt het waterverbruik 1 – 3 / (3 + 2) = 0,4 of 40%.
| |||