Hany Abu-Assad: verschil tussen versies

Abu-Assad werd geboren in [[Nazareth (Israël)|Nazareth]] en kwam in 1980 naar Nederland. Na zijn ingenieursstudie vliegtuigtechniek in [[Haarlem]] - een studie die hij in Israël als Palestijn nooit had kunnen volgen - werkte hij enkele jaren als vliegtuigbouwkundig [[ingenieur]]. Tijdens zijn stage werkte hij bij [[Fokker Technologies|Fokker]]. Daar werd hij na twee weken ontslagen - volgens zijn stagebeleider - omdat men zijn Arabisch-Israëlische afkomst verkeerd had begrepen. Hij was een Palestijnse Israeli en geen Joodse , zoals men dacht. <ref>Bas Blokker, [http://vorige.nrc.nl/binnenland/article1656269.ece Hij wil gaan en hij gaat ook], ''NRC'', 20 februari 2006.</ref> Hij ging vervolgens werken bij Lantor in Veenendaal voor twee jaar.In diezelfde periode was hij getrouwd en gescheiden.

Hany Abu-Assad begon in de wereld van film en televisie als [[Filmproducent|producer]]. Hij startte, samen met de Palestijnse regisseur [[Rashid Masharawi]], in Palestina de onderneming [[Ayloul Film Productions]] in 1990 op. Hij was assistent-regisseur van programma's die te maken hadden met immigranten zoals ''Dar O Dour'' voor [[Channel 4]] en ''Long days in Gaza'' (''Ayyam taweela fi Gaza'') voor de BBC, de regie was in handen van Rashid Masharawi. In 1991 maakte hij zijn regiedebuut met de documentaire ''To Whom It May Concern'' waarin twee Palestijnse jongens vertellen waarom ze zo voor de [[Golfoorlog van 1990-1991|Golfoorlog]] zijn. In 1992 maakte hij zijn eerste eigen korte film getiteld ''Huis van Papier'' in samenwerking met de NOS. De film volgde een Palestijnse jongen die een droomhuis wil bouwen voor zijn ouders nadat hun ouderlijk huis vernietigd werd. Een jaar later produceerde hij de film ''Hatta Ishaar Akhar'' geregisseerd door Rashid Masharawi. In 1998 opende het Nederlands Filmfestival met zijn eerste lange speelfilm ''Het 14e kippetje''. Deze film, naar het script van [[Arnon Grunberg]], werd geen commercieel succes. In 2000 richtte hij samen met [[Bero Beyer]] productiemaatschappij Augustus Film op. In 2002 volgde zijn tweede lange film ''Rana's Wedding'', over een Palestijnse vrouw in Jerusalem die voor vier uur die dag probeert te trouwen. De film werd mede mogelijk gemaakt door het Palestijns Film Fonds van het Ministerie van Cultuur van de [[Palestijnse Autoriteit]].