Labyrintvisachtigen: verschil tussen versies

Het labyrintorgaan, wat vissen uit deze onderorde onderscheidt van de andere Baarsachtigen, is een geplooid deel van het kieuwenstelsel, gevormd door het bloedvatenstelsel van de vissen en gebruikt voor het ademen van [[Zuurstof (element)|zuurstof]] direct uit de lucht. Hierdoor kunnen de vissen korte periodes buiten het water overleven, wanneer ze nat worden gehouden. Het orgaan wordt pas tijdens de ontwikkeling van de vis gevormd en is nog niet functioneel als larf. <ref name ="Pinter">{{en}}Pinter, H. (1986). Labyrinth Fish. Barron's Educational Series, Inc., ISBN 0-8120-5635-3</ref>

Labyrintvissen komen voor in zoetwater in [[Azië]] en [[Afrika]]. In Azië in het oosten, zuidoosten en het zuiden, voornamelijk in warm, langzaamstromend en zuurstofarme omgevingen. In Afrika komen ze slechts sporadisch voor in de onderste helft van het continent, waarbij grotere groepen worden aangetroffen in het water bij regenwouden. <ref name="Pinter" />

De ontwikkeling van het labyrintorgaan hangt af van de zuurstofgraad in het water, hoe meer zuurstof, hoe kleiner het orgaan blijft. <ref name="Pinter" />

Over het algemeen zijn vissen uit deze onderorde [[carnivoor]] en eten kleine waterorganismen. Sommige soorten eten ook [[algen]] en waterplanten. Het zijn voornamelijk dagdieren, maar enkele Afrikaanse soorten voeden zich ook tijdens de schemering en nacht. Soorten uit het [[geslacht (biologie)|geslacht]] ''[[Colisa]]'' kunnen water naar insecten spugen om ze in het water te laten vallen, net als de [[Schuttersvissen]]. <ref name="Pinter" />

De [[Siamese kempvis]] is wellicht de populairste labyrintvis gehouden in aquaria en ook de [[Paradijsvis]] die als een van de eerste aquariumvissen in het westen werd geïntroduceerd. <ref name="Pinter" />