Louis Tobback: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 41:
}}
'''Louis Marie Joseph Tobback'''<ref>[http://www.elections.fgov.be/fileadmin/user_upload/Elections2003/fr/listes/senat_college_neerlandais.pdf Algemene informatie - Kandidaat-titularissen - verkiezingen senaat 2006]; [[Federale Overheidsdienst Binnenlandse Zaken|ibz]]</ref> ([[Leuven]], [[3 mei]] [[1938]]) is [[België|Belgisch]] [[minister van staat (België)|minister van staat]], ere[[senaat (België)|senator]] en sinds
==
In 1962 werd Tobback [[licentiaat]] in de Romaanse filologie aan de [[Vrije Universiteit Brussel|VUB]]. Beroepshalve werd hij leraar Frans in het [[Koninklijk Atheneum Redingenhof Leuven|Koninklijk Atheneum]] van [[Leuven]]. Van 1984 tot 1987 was hij eveneens lid van de raad van bestuur van de VUB.
Tobback is een Vlaamse socialist die als parlementair fractieleider, voorzitter van de [[Socialistische Partij Anders|SP]] (nu [[Socialistische Partij Anders|sp.a]]) en minister in de Belgische regering een belangrijke plaats heeft verworven in de geschiedenis van de Belgische en Vlaamse sociaaldemocratie.▼
Hij begon zijn politieke loopbaan toen hij in 1965 voor de [[Belgische Socialistische Partij|BSP]] lid werd van de Leuvense [[Commissie van Openbare Onderstand]], wat hij bleef tot in 1970. Sinds 1971 is hij gemeenteraadslid van [[Leuven]], waar hij van 1971 tot 1976 schepen was. Sinds 1995 is hij burgemeester van Leuven.
In 1974 werd Tobback voor het [[arrondissement Leuven]] verkozen in de [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]], waar hij tot in 1991 bleef zetelen. Vervolgens zetelde hij van 1991 tot 2003 in de [[Senaat (België)|Belgische Senaat]]. Hierdoor zetelde hij automatisch ook in de [[Cultuurraad voor de Nederlandse Cultuurgemeenschap]] (1974-1980) en de [[Vlaamse Raad]] (1980-1995). Van 1978 tot 1988 was hij in de Kamer voorzitter van de BSP- en vervolgens de [[Socialistische Partij (België)|SP]]-fractie.
Als fractieleider in de Belgische [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]] werd Tobback een controversieel, doch populair en gewaardeerd politicus, zowel binnen als buiten zijn partij. Berucht zijn zijn [[one-liner]]s, korte en gevatte uitspraken waarmee hij voor tegenstanders, maar ook voor medestanders, de stand van zaken samenvatte en tegelijk zijn mening daarover duidelijk kenbaar maakte. Zijn krakend-schorre stem versterkt het effect. Het is in deze periode dat de Raketten-Kwestie uitbrak rond de plaatsing van [[middellangeafstandsraket|middellangeafstands]][[kruisraket]]ten in [[Florennes]]. Tobback noemde zich "een koele [[NAVO]]-minnaar", maar verzette zich tegen de plaatsing van dit nieuwe type [[kernwapen]]s.▼
▲Als fractieleider in de Belgische [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]] werd Tobback een controversieel, doch populair en gewaardeerd politicus, zowel binnen als buiten zijn partij. Berucht zijn zijn [[one-liner]]s, korte en gevatte uitspraken waarmee hij voor tegenstanders, maar ook voor medestanders, de stand van zaken samenvatte en tegelijk zijn mening daarover duidelijk kenbaar maakte. Zijn krakend-schorre stem versterkt het effect. Het is in deze periode dat de Raketten-Kwestie uitbrak rond de plaatsing van [[middellangeafstandsraket|middellangeafstands]][[kruisraket]]ten in [[Florennes]]. Tobback noemde zich "een koele [[NAVO]]-minnaar", maar verzette zich tegen de plaatsing van dit nieuwe type [[kernwapen]]s.
De Belgische regeringen waarin hij minister was (van 1988 tot 1994) zullen vooral herinnerd worden als die van de besparingen: om tegemoet te komen aan de [[Maastrichtnorm]]en van de [[Europese Unie]] moest de regering onder leiding van de christendemocraat [[Jean-Luc Dehaene]] drastisch ingrijpen in de begroting en de staatsschulden fors afbouwen. Tobback had van 1988 tot 1994 Binnenlandse Zaken en Ambtenarenzaken onder zijn bevoegdheid, en van 1988 tot 1992 ook Nationale Wetenschappelijke en Culturele Instellingen. Het was geen geheim dat Tobback en Dehaene zeer goed met elkaar konden opschieten en beiden een uitgesproken voorkeur hadden voor de coalitie van socialisten en christendemocraten die van 1988 tot 1999 België regeerde. In 1990 ondertekende en bekrachtigde hij samen met 14 andere regeringsleiders een van de meest liberale [[abortus]]wetgevingen ter wereld.▼
Als fractieleider in de Belgische [[Kamer van Volksvertegenwoordigers]] werd Tobback een controversieel, doch populair en gewaardeerd politicus, zowel binnen als buiten zijn partij. Berucht zijn zijn [[one-liner]]s, korte en gevatte uitspraken waarmee hij voor tegenstanders, maar ook voor medestanders, de stand van zaken samenvatte en tegelijk zijn mening daarover duidelijk kenbaar maakte. Zijn krakend-schorre stem versterkt het effect. Het is in deze periode dat de Rakettenkwestie uitbrak rond de plaatsing van [[middellangeafstandsraket|middellangeafstands]][[kruisraket]]ten in [[Florennes]]. Tobback noemde zich "een koele [[NAVO]]-minnaar", maar verzette zich tegen de plaatsing van dit nieuwe type [[kernwapen]]s.
In 1994 gaf hij het ministerschap op om partijvoorzitter van de Vlaamse Socialistische Partij (SP, nu [[Socialistische Partij Anders|sp.a]]) te worden en hij loodste de partij in die jaren doorheen misschien wel de moeilijkste periode van haar bestaan. Opmerkelijk was het beperkt verlies voor de partij bij de federale en regionale verkiezingen in 1995, vlak na het uitbreken van het [[Agustaschandaal]], waarin socialistische kopstukken beschuldigd werden. Als geen ander besefte Tobback dat de partij daarmee op een belangrijk keerpunt was gekomen.▼
▲
▲In 1994 gaf
In april 1998 werd Tobback in dramatische omstandigheden voor de laatste keer minister van Binnenlandse Zaken, wanneer na de ontsnapping van [[Marc Dutroux]] zijn opvolger en voorganger [[Johan Vande Lanotte]] ontslag nam. Korte tijd later, in september 1998, kwam de afgewezen [[Nigeria (land)|Nigeria]]anse asielzoekster [[Semira Adamu]] bij haar gedwongen uitwijzing om het leven. Het kwam tot hevige protesten. Tobback verdedigde het uitwijzingsbeleid, maar erkende zijn politieke verantwoordelijkheid en nam ontslag.▼
▲In april 1998 werd Tobback in dramatische omstandigheden voor de laatste keer minister van Binnenlandse Zaken, wanneer na de ontsnapping van [[Marc Dutroux]] zijn opvolger en voorganger [[Johan Vande Lanotte]] ontslag nam. Korte tijd later, in september 1998, kwam de afgewezen [[Nigeria (land)|Nigeria]]anse asielzoekster [[Semira Adamu]] bij haar gedwongen uitwijzing om het leven. Het kwam tot hevige protesten. Tobback verdedigde het uitwijzingsbeleid, maar
Louis Tobback is niet alleen de vader van sp.a-kopstuk [[Bruno Tobback]], maar eveneens de politieke vader van [[Frank Vandenbroucke (politicus)|Frank Vandenbroucke]] en [[Johan Vande Lanotte]], beiden eveneens ex-ministers en topfiguren binnen de [[Socialistische Partij Anders|sp.a]].▼
▲Louis Tobback is niet alleen de vader van sp.a-kopstuk [[Bruno Tobback]], maar eveneens de politieke vader van [[Frank Vandenbroucke (politicus)|Frank Vandenbroucke]] en [[Johan Vande Lanotte]], die beiden
Bij de [[Belgische lokale verkiezingen 2012|provincieraadsverkiezingen in 2012]] kwam Tobback op als lijstduwer voor sp.a in het district Leuven.<ref>{{Citeer web|url=http://www.knack.be/nieuws/belgie/louis-en-bruno-tobback-duwen-provincieraadslijst/article-4000109832125.htm|titel=Louis en Bruno Tobback duwen provincieraadslijst|bezochtdatum=2 juni 2012|datum=2 juni 2012|uitgever=Knack}}</ref> Hij was ook lijsttrekker in de stad Leuven. Zijn partij bleef ondanks verlies de grootste, de coalitie met CD&V bleef behouden en Tobback bleef burgemeester.<ref>{{Citeer web|url=http://www.deredactie.be/permalink/1.1456523|titel=Tobback gaat door met kleinere meerderheid|datum=14 oktober 2012|bezochtdatum=14 oktober 2012|uitgever=deredactie.be}}</ref>▼
▲Bij de [[Belgische lokale verkiezingen 2012|provincieraadsverkiezingen in 2012]] kwam Tobback op als lijstduwer voor sp.a in het district Leuven.<ref>{{Citeer web|url=http://www.knack.be/nieuws/belgie/louis-en-bruno-tobback-duwen-provincieraadslijst/article-4000109832125.htm|titel=Louis en Bruno Tobback duwen provincieraadslijst|bezochtdatum=2 juni 2012|datum=2 juni 2012|uitgever=Knack}}</ref> Hij was ook lijsttrekker in de stad Leuven. Zijn partij bleef ondanks verlies de grootste, de coalitie met CD&V bleef behouden en Tobback bleef burgemeester.<ref>{{Citeer web|url=http://www.deredactie.be/permalink/1.1456523|titel=Tobback gaat door met kleinere meerderheid|datum=14 oktober 2012|bezochtdatum=14 oktober 2012|uitgever=deredactie.be}}</ref> In 2014 duwde hij bij de [[Belgische federale verkiezingen 2014|Kamerverkiezingen]] de Vlaams-Brabantse lijst, maar hij werd niet verkozen.
In december 2015 kondigde sp.a Leuven aan dat Tobback opgevolgd zal worden door [[Mohamed Ridouani]] als lijsttrekker in 2018.<ref>{{Citeer web|url=http://www.standaard.be/cnt/dmf20151207_02008415|titel=Ridouani volgt Louis Tobback op|bezochtdatum=2016-08-23}}</ref>
▲
==Eretekens==
| |||