Karel Lucien Bonaparte: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
Regel 23:
In 1828 keerde hij terug naar Europa en vestigde zich in [[Rome (stad)|Rome]], waar hij zijn studies voortzette. Bij de dood van zijn vader in 1840 werd hij vorst van Canino en Musignano. Kort hierop betrad hij de politieke arena en voegde zich bij de anti-Oostenrijkse partij. Hij gaf echter nog steeds wetenschappelijke lezingen en publiceerde een aantal werken zoals de ''"Iconografia della Fauna Italica"''. In de jaren 1848/1849 was hij een van de leiders van de republikeinen in Rome, maar hij moest na de val van de Republiek het land verlaten. Zijn neef [[Napoleon III]] weigerde echter aanvankelijk hem [[Frankrijk]] binnen te laten.
Tijdens deze verbanning (1849-1850) verbleef hij in [[Leiden]]. Hij was een goede vriend van [[Hermann Schlegel]] die toen al jaren verbonden was aan het [[Rijksmuseum van Natuurlijke Historie]]. In Leiden schreef Karel Lucien Bonaparte (in correspondentie uit die tijd aangeduid als ''De prins van Canino'') het boek ''"Conspectus Generum Avium"'' over de vogels in Europese musea.<ref>Holthuis L.B. (1995) ''1820 - 1958 : Rijksmuseum van Natuurlijke Historie'' [http://www.repository.naturalis.nl/record/268714 PDF]</ref><ref>{{la}}{{aut|Bonaparte, C.L.}} 1850. Conspectus generum avium. Tome I. pp. [1–5], 1–543. E.J. Brill, Leiden {{BHL|page/43559998 Titelpagina}}</ref> In 1850 vestigde hij zich toch in [[Parijs]], alwaar hij in 1854 directeur van de [[Jardin des Plantes (Parijs)|Jardin des Plantes]] werd. Hij stierf in 1857 te Parijs.
== Kinderen ==
| |||