Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
kGeen bewerkingssamenvatting
Rob engelsman (overleg | bijdragen)
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 31:
In de traditionele Nederlandse geschiedschrijving en in de Nederlandse media wordt naar deze episode vaak verwezen met de door de toenmalige regering gebezigde term '''''politionele acties''''' (ook wel 'politiële acties'<ref>Encarta-encyclopedie Winkler Prins (1993–2002) s.v. ''politionele acties''. Microsoft Corporation/Het Spectrum.</ref>, [[Indonesisch]]: ''Aksi Polisionil''). Het was de benaming voor twee offensieve operaties van beperkte duur door Nederlandse strijdkrachten tijdens de Indonesische Onafhankelijkheidsoorlog. Deze operaties vonden plaats op de eilanden [[Java (eiland)|Java]] en [[Sumatra]] in de periode [[21 juli]] tot [[5 augustus]] [[1947]] (eerste actie) en [[19 december]] [[1948]] tot [[5 januari]] [[1949]] (tweede actie) en ze hadden tot doel het Nederlands gezag over bepaalde gebieden te herstellen.<ref>De politionele acties worden meer recent ook wel aangeduid als de 'Nederlands-Indonesische Oorlogen' Idem, s.v. 'Nederlands-Indonesische Oorlogen'. In Indonesië staan de twee politionele acties bekend als ''Agresi Militer Belanda'' ('Nederlandse Militaire Agressies').</ref>
 
De politionele acties zijn dus niet hetzelfde als - maar vormen wel onderdeel van - de Indonesische OnafhankelijkheidsoorlogOnafhankelijkheidsstrijd. Deze oorlogopstand had voor het overige meestentijds het karakter van een [[guerrilla]] van de Indonesische [[Nationalisme|nationalisten]] tegen de Nederlandse troepen. De vijandelijkheden duurden tot het staakt-het-vuren in augustus [[1949]]. Op sommige plaatsen kwam het daarna nog tot gevechten, waardoor ook Nederlandse militairen sneuvelden na het staakt-het-vuren.
 
Tijdens de bijna vier jaar durende militaire aanwezigheid van Nederland in Indonesië lieten circa 5.000 Nederlandse militairen het leven, waarvan ongeveer de helft door gevechtshandelingen en de overigen ten gevolge van ziekten en ongevallen. Onder de Nederlandse en [[Indische Nederlanders|Indisch-Nederlandse]] burgerbevolking, alsmede onder Molukkers en Chinezen vielen [[Indonesische_Onafhankelijkheidsoorlog#Excessen_aan_Republikeinse_kant|tienduizenden doden]] door gewelddaden van Indonesische nationalisten. Aan Indonesische zijde vielen door Nederlands militair optreden minimaal circa 97.000 doden, zowel militairen als burgers.<ref>Volgens een recente schatting op basis van Nederlandse gevechtsverslagen [https://www.groene.nl/artikel/wie-telt-de-indonesische-doden De Groene Amsterdammer, 2017, nr. 30]</ref> Daarnaast vielen nog tienduizenden doden bij gewelddadigheden tussen Indonesiërs onderling <ref>Zie [https://nl.wikipedia.org/wiki/Indonesische_Onafhankelijkheidsoorlog#Excessen_aan_Republikeinse_kant Excessen aan Republikeinse kant]</ref>.