Graafschap Gulik: verschil tussen versies

Gulik was oorspronkelijk een [[Germania Inferior|Romeinse pleisterplaats]], in het [[Latijn]] ''Juliacum'', genoemd naar de rivier de Roer. Na de [[Grote Volksverhuizing]] vestigden de [[Franken (volk)|Franken]] zich er op deze plaats dieen werd Gulik de hoofdplaats van de [[Gulikgouw]]. Rond 900 werden het ambt en de titel [[graaf (titel)|graaf]] erfelijk en de opeenvolgende heersers beschouwden hun graafschap nu als een privé vorstendom dat ze voortdurend probeerden te vergroten.

De stad Gulik raakte ook betrokken in conflicten over de troonopvolging in het [[Heilige Roomse Rijk]], doordatwaardoor ze, eerst in 1114 door de [[Keizer Hendrik V]] en in 1214 door de koning [[Keizer Frederik II|Frederik II]], verwoest werd. De stad kreeg daarna te maken met de veroveringsdrang van [[Aartsbisdom Keulen|Keulse]] [[aartsbisschop]]pen, met wie de graven een eeuw lang strijd voerden. Bisschop [[Koenraad van Hochstaden]] verwoestte in 1239 de stad nogmaals, en diens opvolger [[Siegfried van Westerburg]] in 1278 andermaal. Dat de graven een geschikte [[huwelijkspolitiek]] voerden bleek in 1266, toen [[Willem V van Gulik]] met [[Maria van Dampierre]], een dochter van graaf van Vlaanderen [[Gwijde van Dampierre]] en [[Mathilde van Béthune]], trouwde wat resulteerde in een bondgenootschap met het [[graafschap Vlaanderen]]. Willem werd, tezamen met zijn vader [[Willem IV van Gulik]], tijdens een straatgevecht met oproerige inwoners, in 1278 in [[Aken (stad)|Aken]] gedood. Willem werd opgevolgd door zijn broer [[Walram van Gulik (graaf)|Walram]]. Deze stond in [[1288]] tijdens de [[Slag bij Woeringen]] tegen [[Keulen (stad)|Keulen]] aan de kant van de overwinnaarsoverwinnaar ([[Jan I van Brabant]] van het [[hertogdom Brabant]]), waardoor het graafschap definitief onafhankelijk bleef.