Roestvast staal: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
Regel 4:
'''Roestvast '''of '''roestvrij [[Staal (legering)|staal]]''', ook '''rvs''' of '''inox''' genoemd, is een [[legering]] van hoofdzakelijk [[IJzer (element)|ijzer]], [[Chroom (element)|chroom]], [[nikkel]] en [[koolstof]]. Om van roestvast staal te kunnen spreken, is minimaal 11 tot 12% chroom en maximaal 1,2% koolstof nodig. Verder zijn in veel soorten roestvast staal ook de elementen [[molybdeen]], [[titanium]], [[mangaan]], [[Stikstof (element)|stikstof]] en [[silicium]] aanwezig.
De benaming ''roestvrij'' is algemeen ingeburgerd maar wordt door [[metaalkunde|metallurgen]] liever niet gebruikt, aangezien gewoon staal dat nog niet [[corrosie|geroest]] is, ook 'roest-vrij' is. Zij spreken van een ''roestvast'' staal
De oxidehuid van een roestvast materiaal sluit het onderliggende materiaal goed af,<ref>[https://web.archive.org/web/20051231194101/http://www.nickelinstitute.org/index.cfm/ci_id/11021.htm What is Stainless Steel?]</ref> waardoor in bepaalde gevallen geen verdere roestvorming zal plaatsvinden of deze roestvorming vertraagd wordt. In de praktijk zijn er twee gevallen waarbij RVS toch kan [[roest (metaal)|roesten]]: bij de aanwezigheid van chlorides of bij de verontreiniging van het materiaal door 'gewoon' staal dat wel roest. Dit roesten kan vermeden worden door een correct type RVS te kiezen (geen 304 bij aanwezigheid van halogenen) en het materiaal te behandelen waarbij alle mogelijke verontreinigingen worden verwijderd. Dit is het zogenaamde [[beitsen]], waarbij langs chemische weg alle verontreinigingen worden opgelost en verwijderd.
|