Kwispedoor: verschil tussen versies

Kwispedoor is afgeleid van het Portugese woord 'cuspidor', dat spuwpot betekent.<ref>{{cite web | url=http://www.innl.nl/page/4566/nl | title=De Kwispedoor | publisher=Nationaal Historisch Museum | accessdate=17 Juli 2012}}</ref> Het woord en het gebruik een pot voor het spuwen te gebruiken, kwam via de [[Vereenigde Oostindische Compagnie|VOC]] naar Nederland. Een deel van [[Nederlands-Indië|Indië]] was vóór de verovering door Nederland in handen van de Portugezen - de zeelui en handelaren namen de 'cuspidor' van hen over.

Vaak zag een kwispedoor er uit als een vaas. De voorwerpen waren meestal van (versierd) [[aardewerk]], [[Koper (element)|koper]] of [[emailleEmail (glazuur)|email]].<br />

Vroeger stonden kwispedoors in bars, zodat mensen die [[pruimtabak]] gebruikten, er hun 'fluimen' in kwijt konden. Ook bijtend tabakssap kon er in uitgespuugd worden. Een bijkomend voordeel was dat de tabaksspuwers zo geen vlekken maakten op de vloer. Het uitgespuugde sap had namelijk de eigenschap dat het lelijke bruine vlekken maakte. Kwispedoors waren ook vrij gebruikelijk in de [[Woonkamer|huiskamer]] in de periode dat men nog weinig bezwaar had tegen spuwen in het openbaar. Als men binnenskamers wilde spuwen, deed men dat in een kwispedoor. Volgens het [[bijgeloof|volksgeloof]] zou spugen helpen om de [[duivel]] te verjagen.<ref>Lorie, P. (1992). ''Volksgeloof''. Rijswijk: Uitgeverij Elmar B.V.</ref>

In de moderne tijd worden spuugbakken alleen nog gebruikt door [[wijnproevenWijnproeverij|wijnproevers]]. Zij slikken bij het proeven van wijn de slok namelijk niet door, maar spuwen deze uit, en gebruiken daarvoor een moderne vorm van de kwispedoor, gemaakt van [[roestvast staal]].