Giorgio Morandi: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 50:
Zelf zegt Morandi [[Giotto di Bondone|Giotto]], [[Tommaso Masaccio|Masaccio]], [[Piero della Francesca|Piero della Francesa]], Bellini, [[Titiaan]], [[Jean-Baptiste Siméon Chardin|Chardin]], [[Jean-Baptiste Corot|Corot]], [[Pierre-Auguste Renoir|Renoir]] en [[Paul Cézanne|Cézanne]] als leermeester te zien, en hij bestudeerde hun werk uitvoerig.<ref name=":0" />
 
Ondanks deze voorgangers, is de stijl van Morandi snel herkenbaar, omdat hij zich vrij onafhankelijk heeft ontwikkeld. De subtiele stijl van Morandi ziet men vooral goed in de [[stilleven]]s van kruiken, vazen en flessen door het beperkt aantal kleuren dat hij gebruikte. Daarbij gebruikte hij vaak dezelfde voorwerpen opnieuw, in een andere rangschikking.<ref name=":0" /> Deze stillevens zijn ook de bekendste werken van zijn hand. De stillevens uit de jaren veertig en vijftig bestaan uit veel, dicht naast elkaar geplaatste verticale vormen, die vaak aan de bovenzijde zijn uitgelijnd.<ref name=":0" /> De onderwerpen staan meestal op ooghoogte.<ref>{{Citeer web|url=https://www.nrc.nl/nieuws/2018/03/09/spullen-kijken-in-een-heerlijk-rustig-tempo-a1594756?utm_source=NRC&utm_medium=banner&utm_campaign=Paywall|titel=Je blijft kijken bij zijn schilderijen omdat Morandi zelf bleef kijken|bezochtdatum=2018-05-22|werk=NRC|taal=nl}}</ref> Het verfgebruik laat vrijwel geen glans in de objecten zien, alles is mat en lijkt wel stoffig. Soms schilderde Morandi zijn objecten mat wit. De stillevens zijn relatief klein, gemiddeld 30 bij 45 cm.<ref name=":0" />
 
Daarnaast schilderde hij talrijke landschappen en bloemen, maar buiten Italië is dat werk weinig bekend.