Hubertus van Luik: verschil tussen versies

[[Bestand:La Visión de San Huberto por Jan Brueghel el Viejo con Rubens.jpg|thumb|left|Het visioen van Hubertus door [[Jan Brueghel de Oude]] en [[Peter Paul Rubens|Rubens]]<br />Madrid, Prado]]Hubertus (of Huibrecht) was een zoon van [[Betrand]], de [[hertog]] van [[Aquitanië]] en leidde een [[wereld (christendom)|werelds]] leven. Hij ging naar het [[Neustrië|Neustrische]] hof van [[Theuderic III]] in Parijs, maar ging net als veel edelen, vanwege hofmeier [[Ebroin]], naar het [[Austrasië|Austrasische]] hof in [[Metz]]. Daar werd hij hartelijk door hofmeier [[Pepijn van Herstal]] ontvangen en kreeg ook hier een hoge functie. Na de dood van zijn vrouw Floribanne, bij de geboorte van hun zoon Floribertus, trok hij zich terug in de Ardennen, waar hij zich aan het jagen overgaf. Op [[Goede Vrijdag]] van het jaar 683 ging hij op jacht, hoewel dat een zeer oneerbiedige activiteit was op die dag. Hubertus bespeurde een groot [[hertachtigen|hert]], en joeg erachteraan met zijn honden. Toen hij het hert bijna te pakken had en het dier zich naar hem toekeerde wilde hij het neerschieten. Op dat moment verscheen er een lichtend kruis tussen het gewei. Een stem zei hem naar [[Lambertus van Maastricht]] te gaan. Sint Hubertus staat nu bekend als [[patroonheilige]] van de [[jacht (activiteit)|jacht]]. Deze legende werd pas vanaf de 15e eeuw met het leven van Hubertus verbonden.