Politieke Partij Radikalen: verschil tussen versies

De PPR heeft een beginselprogramma gehad en baseerde haar verkiezingsprogramma's op actuele thema's. Al gedurende de jaren 70 schoof de partij op in de richting van de [[Pacifistisch Socialistische Partij|PSP]] en net als die partij raakte de PPR sterk onder de invloed van het [[Nieuw Links|Nieuw Linkse]] gedachtegoed.<ref>A.P.M. Lucardie en W.H. van Schuur (1996). De ontgroening van GroenLinks. In: G. Voerman, red., ''Jaarboek 1995'', DNPP, p. 248.</ref> Sinds 1981 noemde de partij zichzelf [[non-conformistisch]], [[libertair]], [[radicaal (politiek)|radicaal]], [[ecologisme|ecologisch]] en [[Solidariteit (ethiek)|solidair]].<ref>[http://pubnpp.eldoc.ub.rug.nl/FILES/root/beginselprogramma/ppr1983/PPRgaatverder1983.pdf ''De PPR gaat verder: voorjaarskongresstuk''] [[1983]], p. 22, Konklusies I.3: ''"De PPR blijft (...) radikaal, solidair, non-konformistisch, ekologisch en libertair"''</ref>

Kenmerkend voor de PPR is haar nadruk op post-materiële thema's als [[milieu]]bescherming, [[ontwikkelingssamenwerking]], [[Economische democratie|democratisering van de economie]] en de samenleving, en nucleaire ontwapening in Nederland. De partij kon later gezien worden als een vroege Groene Partij. De partij streefde naar een balans tussen individu en solidariteit: zowel het individualisme als opgelegde solidariteit werden afgewezen, daarvoor in de plaats stelde men dat solidariteit en menselijke gelijkwaardigheid het beste gedijen, op kleine en overzichtelijke schaal.<ref>[http://pubnpp.eldoc.ub.rug.nl/FILES/root/beginselprogramma/ppr1983/PPRgaatverder1983.pdf ''De PPR gaat verder: voorjaarskongresstuk''] [[1983]], p. 16, ''"Individu en solidariteit"''</ref>