Koenraad de Rode: verschil tussen versies

Koenraad volgde in 941 zijn vader Werner op als graaf van de [[Gouw (Germaans)#Gouwen in Duitsland en Oost-Frankrijk|Nahegouw]], [[Gouw (Germaans)#Gouwen in Duitsland en Oost-Frankrijk|Spiersgouw]] en de [[Gouw (Germaans)#Gouwen in Duitsland en Oost-Frankrijk|Wormsgouw]]. Ook werd hij dat jaar benoemd tot graaf van de [[Gouw_Gouw (Germaans)#Gouwen_in_Duitsland_en_OostGouwen in Duitsland en Oost-Frankrijk|Niddagau]]. Koenraad had persoonlijke bezittingen bij [[Waiblingen]] en [[Bad Dürkheim (stad)]]. Direct al in 941 had Koenraad een vooraanstaande rol in het onderdrukken van de opstand van [[Hendrik I van Beieren]]. In 942 was hij een van de bemiddelaars van de vrede van [[Wezet|Visé]], waarbij het conflict tussen Otto en [[Lodewijk IV van Frankrijk]] werd beëindigd. Dat jaar werd hij ook benoemd tot graaf van [[Hertogdom Franken|Franken]], als waarnemer voor de overleden hertog [[Everhard III van Franken]]. In 944 volgde zijn benoeming tot hertog van Lotharingen, en gaf hij zijn functie als graaf van Franken op.

In 951 volgde Koenraad Otto naar [[Italië]] en werd in 952 benoemd tot diens stadhouder in [[Pavia (stad)|Pavia]]. In die functie onderhandelde hij een regeling met [[Berengarius II van Italië]] waardoor die koning van Italië kon blijven onder het oppergezag van Otto. Toen Otto vervolgens aanvullende voorwaarden aan Berengarius oplegde, was Koenraad diep beledigd over de inbreuk die Otto op zijn bevoegdheden had gemaakt. Dit was voor Koenraad reden om in 953 de opstand van [[Liudolf van Zwaben]], de broer van zijn vrouw te steunen. De opstand verliep niet gunstig en Liudolf zocht steun bij de [[Hongaren]]. De Hongaren waren echter geen reguliere bondgenoten maar maakten gebruik van de staat van burgeroorlog door op grote schaal te gaan plunderen. Voor veel van de opstandelingen was dit een reden om zich met Otto te verzoenen. Ook Koenraad koos in 954 weer de kant van Otto. Hij moest zijn functie als hertog opgeven maar kon al zijn graafschappen en persoonlijke bezittingen behouden.

Koenraad was een zoon van graaf Werner en een onbekende dochter van [[Koenraad de Oudere]], en dus neef van koning [[Koenraad I van Franken]]. Hij was gehuwd met [[Liutgard van Saksen (931-953)|Liutgard van Saksen]] ([[Maagdenburg (stad)|Maagdenburg]], 931 - 18 november 953), dochter van [[Keizer Otto I de Grote|koning Otto]] en [[Editha van Wessex]]. Liutgard ligt begraven in het Sint-Albanusklooster in [[Mainz]]. Koenraad en Liutgard kregen een zoon: [[Otto I van Karinthië]] (-1004).

{| class="prettytablewikitable" style="background:#FFFFFF; font-size:85%; text-align:center"