Toon Hermans: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
→Albums: betere afbeelding geplaatst |
Sittardsche Bank in 1924 failliet; links |
||
Regel 17:
| allmusic =
}}
'''Antoine Gerard Theodore (Toon) Hermans''' ([[Sittard]], [[17 december]] [[1916]] — [[Nieuwegein]], [[22 april]] [[2000]]) was een Nederlandse [[cabaretier]], [[zanger]], [[kunstschilder]] en [[dichter]]. Met [[Wim Kan]] en [[Wim Sonneveld]] behoorde hij tot [[De Grote Drie#Cabaret|de grote drie]] van het
== Biografie ==
[[Bestand:Toon Hermans Grave.jpg|{{largethumb}}|Graf van Toon Hermans en zijn vrouw Rietje in Sittard]]
Toon Hermans werd geboren als tweede van vijf zoons in zijn ouderlijk huis aan de [[Parklaan (Sittard)|Parklaan]] in Sittard<ref>Harrie op den Kamp: ''Levensboek Toon Hermans'', Uitgeverij Fontein (2001), ISBN 9789026117039</ref>. Hermans kende tijdens zijn leven verschillende tegenslagen. Hij ondervond in zijn jeugd de ontberingen die volgden op de [[Eerste Wereldoorlog]], de [[economische crisis]] van de jaren dertig
Zo werd hij in zijn streek (rondom Sittard in [[Limburg (Nederland)|Nederlands Limburg]]) groot in carnavalskringen. Zijn eerste - bewaard gebleven - [[onemanshow]] dateert van 1958 en nadat die op 12 april op televisie werd uitgezonden, werd hij van de ene dag op de andere nationaal bekend (hoewel toen nog niet zoveel mensen een televisie bezaten). In 1959 ondernam hij een mislukte overstap naar het witte doek, met de film ''[[Moutarde van Sonaansee]]''. Hierna keerde Hermans terug naar het theater, waar hij grote successen vierde. Zijn populariteit piekte zo'n twintig jaar lang (tussen 1960 en 1981). Een uitgebreide poging omstreeks 1968 om met een Engelstalige show in [[Broadway theatre|Broadway]] in de hele VS door te breken mislukte, omdat Hermans zich niet echt thuis voelde in Amerika. Hoewel hij in Duitsland en Oostenrijk ook enig succes had, sloeg zijn werk in Nederland en Vlaanderen het meest aan.
Regel 42:
Al vroeg begon Hermans met het tekenen en schetsen. Hij verkocht als kind zijn werkstukjes aan de deur om het gezin te onderhouden. Later ging hij schilderen. Zijn eerste optredens waren in 1949 in het [[Grand Theatre (Heerlen)|Grand Theater]] in [[Heerlen]] met zijn imitatie op de [[clown]] [[Johan Buziau|Buziau]], van wie hij veel geleerd had en die hem veel kneepjes van het vak van clown bij had gebracht<ref>[https://www.youtube.com/watch?v=4e8iTxolZ7Y [[Johan Buziau]] 75 jaar geworden (In gezelschap met o.a. Toon Hermans) ] youtube.com</ref>.
Hij trok naar Amsterdam om daar zijn geluk te beproeven. Een van zijn vroege optredens daar was in 1937 tijdens de talentenjacht ''[[Cabaret der Onbekenden]]'', georganiseerd door orkestleider [[John Kristel]]. In 1938 sloot hij zich aan bij het ''Theater Plezier'' van [[Floris Meslier]]. Hierna volgden optredens voor [[De bonte dinsdagavondtrein
In 1961 en 1962 trad Hermans ook op in het buitenland, eerst een periode in [[Oostenrijk]] en daarna in [[Duitsland]]. Hij vond het geen uitdaging, omdat de theaterbezoekers te snel om alles lachten. In [[Hamburg]] maakte hij kennis met de clown [[Oleg Popov|Popov]], die hij later veel zou ontmoeten.
In 1970 belandde Hermans in een periode van [[burn-out]], doordat hij niet kon brengen wat het publiek graag wilde en men hem te [[poëet|poëtisch]] en te [[melancholie]]k vond. Tijdens een bezoek aan een show van Popov in de [[Rotterdam]]se [[Rotterdam Ahoy|Ahoy’]] haalde hij Hermans uit de zaal naar de piste om hem te omhelzen en zijn warmte over te brengen. Hierdoor wist Popov Hermans uit zijn [[depressie (klinisch)|depressieve]] periode te redden, waarmee een nieuwe periode in diens loopbaan aanbrak.
|