Pools voetbalelftal (mannen): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Mil1966 (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Mil1966 (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 70:
====WK 1974====
[[Bestand:Grzegorz Lato 2011.jpg|{{Largethumb}}|Grzegorz Lato]]
De Olympisch kampioen begon de kwalificatie teleurstellend met een 2-0 nederlaag tegen [[Welsh voetbalelftal|Wales]], in de thuiswedstrijden waren de Polen met een 2-0 zege op de wereldkampioen van 1966 [[Engels voetbalelftal|Engeland]] en een 3-0 zege op Wales terug in de race. Tegen Engeland behoorde Lubański tot de doelpuntenmakers, maar na een charge was hij twee jaar geblesseerd. De beslissing moest vallen in de uitwedstrijd tegen Engeland, Polen zou genoeg hebben aan een gelijkspel. Engeland viel onverdroten aan, maar keeper [[Jan Tomaszewski]], vooraf door gelegenheidscommentator [[Brian Clough]] als clown neergezet, was niet te passeren. Bij een spaarzame tegenaanval scoorde Jan Domarski en de druk van de Engelsen werd heftiger, maar Tomaszewski was alleen nog te passeren uit een strafschop. Polen plaatste zich voor de eerste keer sinds 1938 voor het WK en groeide samen met het Nederland van Johan Cruijff uit tot de smaakmaker van het [[wereldkampioenschap voetbal 1974|WK in West-Duitsland]]. Na acht minuten stond [[Argentijns voetbalelftal|Argentinië]] al met 2-0 achter door doelpunten van de spitsen [[Grzegorz Lato]] en [[Andrzej Szarmach]], de eindstand werd 3-2 voor Polen. Na een 7-0 overwinning op [[Haïtiaans voetbalelftal|Haïti]] (3 keer Szarmach) was Polen al na twee wedstrijden zeker van de tweede ronde, maar het deed nog zijn sportieve plicht door vice-wereldkampioen Italië met 2-1 te verslaan en ook definitief uit te schakelen. In de tweede ronde ging de zegetocht verder met zeges op [[Zweeds voetbalelftal|Zweden]] en Joegoslavië, Polen moest echter voor de zesde keer dit toernooi winnen om de finale te halen, West-Duitsland had een beter doelsaldo. Voor de wedstrijd in Frankfurt was er de hele dag geregend, het veld was zo goed als onbespeelbaar. Polen was als aanvallende ploeg in het nadeel en dankzij reflexen van doelman [[Sepp Maier]] en een doelpunt van [[Gerd Müller]] wonnen de Duitsers met 1-0. Bekroning op een uitstekend toernooi volgde in de "kleine finale", aftredend wereldkampioen Brazilië werd met 1-0 verslagen door een doelpunt van Lato. Lato werd topscorer van het toernooi met zeven doelpunten, Szarmach werd gedeeld tweede met vijf doelpunten en Deyna en Lato werden opgenomen in het All-Star Team.
 
====EK 1976====