Oud-Sabbinge: verschil tussen versies

== Geschiedenis ==

De naam Sabbinge werd voor het eerst genoemd in [[1206]] of [[1208]] (de datum is slecht leesbaar) in een oorkonde waarin Egidius van Sabbinge als getuige wordt opgevoerd.<ref>[http://www.oud-sabbinge.nl/index.php?film_ID=48&jaar=2006 Cineac Oud-Sabbinge - Acht eeuwen Sabbinge!]</ref> De heren van Sabbinge bewoonden een kasteel waarvan de resten tot het midden van de vorige eeuw in het gehucht stonden. In de jaren zestig is dit kasteel grondig gerestaureerd. De Oud-Sabbingepolder is het enige deel van het voormalige eiland [[Wolphaartsdijk]] dat sinds de eerste bewoning (omstreeks het jaar 1000) permanent bewoond is geweest. Alle andere delen van het eiland zijn op enig moment door watersnood onbewoonbaar geworden. Aangenomen wordt dat de eerste bewoners uit het destijds overbevolkte Vlaanderen kwamen. De dorpen Hongersdijk en Westkerke zijn bij middeleeuwse vloeden geheel in zee verdwenen. Sabbinge was lange tijd het voornaamste dorp op het eiland. De namen van twee andere dorpen ([[Oostkerke (Goes)|Oostkerke]] en Westkerke) onderstrepen dit. De omvang van de opgemetselde funderingen van de voormalige kerk getuigt nog steeds van het belang van de kerk van Oud-Sabbinge: het was de moederkerk van het eiland. In [[1572]] hebben [[Geuzen (geschiedenis)|Geuzen]] de kerk verwoest. Zij wilden hiermee voorkomen dat de Spanjaarden (die [[Goes]] hadden bezet) ook het eiland Wolphaartsdijk in handen zouden krijgen. De voornaamste bewoners van Sabbinge en de geestelijken werden gemolesteerd en verjaagd. Met het in onbruik raken van de kerk voor kerkdiensten veranderde Oud-Sabbinge in 1572 van dorp in een gehucht.

Met de verwoesting van de kerk verloor Sabbinge haar status als kerkelijk middelpunt van het eiland. Honderd jaar eerder was Sabbinge al gedegradeerd tot bestuurlijk aanhangsel van [[Oostkerke (Goes)|Oostkerke]] (later Wolphaartsdijk) door het huwelijk van een jonkvrouw van Sabbinge met de jongste zoon van de ambachtsheer van Oostkerke, Laurens van Cats. In [[1806]] worden de resten van de kerk gesloopt. In de bouwval was eerst een parochieschool gevestigd en later een werk- en opslagplaats voor enkele lokale ambachtslieden. In [[1809]] leggen Rotterdamse speculanten in het oosten de Wilhelminapolder aan. Het waterschap Zeeuwse Eilanden pompt er het eiland Wolphaartsdijk nog steeds vast aan Zuid-Beveland.