Jef Rens: verschil tussen versies

In januari 1941 meldde hij zich in Londen aan bij de Belgische regering en werd onmiddellijk benoemd tot adviseur van de regering en kreeg de opdracht om een verslag te maken over de mogelijkheden tot studie van wat na de oorlog in België moest gebeuren. Zijn concept werd door de regering goedgekeurd en hij wers tot secretaris-generaal en verslaggever benoemd van d in februari 1942 opgerichte ''Commissie voor de studie van de naoorlogse problemen'', die werd voorgezeten door oud-eerste-minister [[Paul van Zeeland]] en waarvan lid waren: [[Louis de Brouckère]], [[Raoul Richard]], [[Gustave Joassart]] en [[Julius Hoste (politicus)|Julius Hoste]]. De commissie werkte met verschillende subcommissies, gewijd aan internationale politiek, culturele problemen, economie, sociale zaken, wederopbouw. Zij produceerden meer dan 220 rapporten met talrijke voorstellen. Hun werk leverde de basis voor heel wat besluitwetten die van kracht zouden zijn na de Bevrijding van het land. Onder hen bevonden zich de besluitwetten die betrekking hadden op de stabilisatie van de munt, de epuratie en de repressie, de bevoorrading en rantsoenering, de prijzencontrole, de vergoedingen voor oorlogsschade, enz. Jef Rens was de spil en gangmaker van dit aanzienlijke werk dat tegen einde 1943 grotendeels was volbracht.