Grafkelder: verschil tussen versies

Grafkelders komen relatief vaker voor in België en Zuid-Nederland. De rijke [[Aken (stad)|Akense]] lakenfabrikant [[Johann Arnold von Clermont]] liet eind 18e eeuw op zijn landgoed [[Kasteel Vaalsbroek|Vaalsbroek]] in [[Vaals (plaats)|Vaals]] een [[mausoleum]] bouwen met een grafkelder met twee graftombes voor zichzelf en zijn echtgenote, en 36 nissen in de zijwanden voor hun nakomelingen. Op de [[Begraafplaats Cauberg]] in [[Valkenburg (Limburg)|Valkenburg]] bevinden zich een viertal monumentale 19e-eeuwse mausolea met grafkapellen van [[Limburgse mergel]], waaronder zich grafkelders bevinden voor Valkenburgse notabelen. EénEen van deze monumentale graftombes, de [[Grafkapel Habets (Valkenburg)|Grafkapel Habets]], werd in 1892 door [[Pierre Cuypers]] ontworpen. Op de begraafplaats van het naburige [[Meerssen (plaats)|Meerssen]] bevinden zich eveneens enkele mausolea met grafkelders, waaronder die van de Maastrichtse fabrikant [[Petrus Regout]] uit 1869, pal naast de [[Basiliek van het H. Sacrament|Basiliek van Meerssen]].

Veel kerkhofkapellen hebben eveneens een grafkelder, bedoeld voor meerdere families. Voorbeelden daarvan zijn te vinden in de [[Kapel R.K. Kerkhof (Groningen)|kapel van het RK Kerkhof in Groningen]] (Cuypers), in de Bisschoppelijke Grafkapel in [[Roermond (stad)|Roermond]] (Cuypers) en in de kapel op de [[Algemene Begraafplaats Tongerseweg]] in Maastricht ([[Johannes Kayser|Kayser]]).