|
== Structuur ==
Terrestrische planeten hebben '''allemaal ruwweg dezelfde structuur: een centrale kern van metaal, voornamelijk [[IJzer (element)|ijzer]], met een omringende [[aardmantel|mantel]]. De [[Maan (hoofdbetekenis)|Maan]] lijkt''''' hierop, maar deze heeft geen metalen kern. Aardse planeten kennen [[ravijn]]en, [[Krater (landschapsvorm)|kraters]], [[Berg (aardrijkskunde)|bergen]] en [[vulkaan|vulkanen]]. Ze beschikken vaak over een [[secundaire atmosfeer]] – een atmosfeer gevormd door intern vulkanisme of door inslagen van [[komeet|kometen]], in tegenstelling tot gasreuzen, die beschikken over een [[primaire atmosfeer]] – atmosferen die ontstaan zijn door de Zon.
'' hierop, maar deze heeft geen metalen kern. Aardse planeten kennen [[ravijn]]en, [[Krater (landschapsvorm)|kraters]], [[Berg (aardrijkskunde)|bergen]] en [[vulkaan|vulkanen]]. Ze beschikken vaak over een [[secundaire atmosfeer]] – een atmosfeer gevormd door intern vulkanisme of door inslagen van [[komeet|kometen]], in tegenstelling tot gasreuzen, die beschikken over een [[primaire atmosfeer]] – atmosferen die ontstaan zijn door de Zon.
== Terrestrische planeten in het Zonnestelsel ==
In [[juni 2005]] werd de eerste planeet gevonden die rond een fuserende ster draaide, waarvan bijna met zekerheid viel te zeggen dat het een terrestrische planeet was. Deze planeet draaide rond de [[dwergplaneet]] [[Ster (hemellichaam)|ster]] [[Gliese 876]], slechts 15 [[lichtjaar|lichtjaren]] van ons verwijderd. De planeet had een massa van 5 à 7 maal die van de aarde en deed er ongeveer 48 uur over om één maal rond zijn as te draaien.
In [[april 2007]] kondigde een team van elf Europese weteaanwetenschappers de ontdekking van een extrasolaire planeet aan, die mogelijk bewoonbaar is, met temperaturen vergelijkbaar met die op Aarde. De planeet was ontdekt door een telescoop van de [[Europese Zuidelijke Sterrenwacht]] in [[La Silla Observatorium|La Silla]] in [[Chili]]. Daar hebben ze een speciaal instrument waarmee ze licht kunnen splitsen om oneffenheden in verschillende golflengtes te vinden. Deze oneffenheden kunnen het bestaan van andere werelden laten zien. Wat ze lieten zien, was het bestaan van een planeet die om de rode dwergster [[Gliese 581]] cirkelt.
Ongeveer tachtig procent van de sterren in de buurt van de Aarde zijn rode dwergen. De nieuwe planeet, genaamd [[Gliese 581 c]], is ongeveer vijf keer zo zwaar als de Aarde, waardoor hij als een [[superaarde]] geclassificeerd wordt. De ontdekkers weten niet zeker of het een stenen hemellichaam is, zoals de Aarde, of dat het een bevroren ijsbal is met vloeibaar water aan de oppervlakte. Als het een stenen planeet is, wat in tegenstrijd zou zijn met de huidige theorie, dan zou die een diameter hebben die ongeveer anderhalf keer zo groot is als die van onze planeet. Als het een ijsbal is, kan de diameter nog groter zijn.
|
