Harrie Geelen: verschil tussen versies

| beroep = [[Animatie (media)|animator]], [[dichter]], [[illustrator]], [[televisieregisseur|regisseur]], ([[Scenarioschrijver|scenario]])[[schrijver (hoofdbetekenis)|schrijver]], [[stemacteur]], [[tekenaar]], [[vertaler]]

| jaren-actief = [[1966]] – heden

'''Harrie Geelen''' ([[Heerlen]], [[10 januari]] [[1939]]) is een [[Nederland (hoofdbetekenis)|Nederlands]]s [[Animatie (media)|animator]], [[dichter]], [[illustrator]], [[filmregisseur|regisseur]], ([[Scenarioschrijver|scenario]])[[schrijver (hoofdbetekenis)|schrijver]], [[stemacteur]], [[tekenaar]] en [[vertaler]].

Hij maakte zijn studie [[Neerlandistiek|Nederlandse taal en letterkunde]] in [[Amsterdam (hoofdbetekenis)|Amsterdam]] niet af, trad met vrienden - onder wie zijn toekomstige vrouw - in studentencabaret Singsing op en werkte vanaf 1963 bij [[Joop Geesink]]s Dollywood als storyboardtekenaar/scenarioschrijver en vanaf [[1967]] bij de [[Toonder Studio's]], waar hij scenarist, tekenfilmer, regisseur en ''creative director'' zou worden. Harrie Geelen schreef de scripts en de liedjes voor 'Oebele', Q&Q 1 en 2 en 'Kunt U mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer', vertaalde Disneyfilms (waaronder [[De Aristokatten]], [[De Speurneuzen]], [[Sneeuwwitje en de zeven dwergen]], [[Robin Hood (hoofdbetekenis)|Robin Hood]], [[Peter Pan (1953)|Peter Pan]] en [[101 Dalmatiërs (1961)|101 Dalmatiërs]]), de animatieserie met de personages uit boeken van Beatrix Potter, en regisseerde ook de nasynchronisaties ervan, illustreerde boeken van [[Annie M.G. Schmidt]] en vrijwel alle boeken van zijn vrouw Imme Dros en alle prentenboeken van hem zelf. Bij uitgeverij van Oorschot verschenen de roman Het Nijlpaard Ellende en de verhalenbundel 'Ooms en tantes, tantes en ooms'.

Verbeelding en creativiteit werd er met de paplepel ingegoten in huize Geelen. Harrie Geelens vader was een boekhouder bij de Amstelbrouwerij en vertelde veel zelfbedachte verhalen. Geelens [[Maastrichtse]] moeder kwam uit een bekende familie van kopergraveurs. Harrie Geelen krijgt een [[Rooms-katholiekeKatholieke Kerk|Roomseroomse]] opvoeding en gaat naar het [[Bernardinuscollege]]. Hij gaat naar het [[gymnasium]] en schrijft en tekent voor de [[schoolkrant]]. Geelens zus Roos is [[kunstenares]] en door haar maakt Harrie Geelen op jonge leeftijd al kennis met diverse artiesten. Als Roos trouwt met de acteur [[André van den Heuvel]] gaat ze met hem in [[Amsterdam (hoofdbetekenis)|Amsterdam]] wonen, en kiest Harrie Geelen in [[1958]] ervoor om [[Nederlands]] te studeren in [[Amsterdam]]. <ref name="beeldengeluidwiki">[http://www.beeldengeluidwiki.nl/index.php/Harrie_Geelen Harrie Geelen - Beeld en Geluid wiki]</ref>

Aan tekstschrijver [[Jaap van der Merwe]] verkoopt Harrie voor het eerst een liedje met de titel ''Dan dans ik de combo''. Het lied wordt gezongen door [[Marjan Berk]]. Nog enkele jaren is Geelen medewerker, [[illustrator]] en [[redacteur]] in het corps. Hij schrijft nog een paar [[eenakter]]s voor de toneelvereniging. Harrie Geelen breekt zijn studie af in [[1962]]. Na een proefperiode als [[copywriter]] bij [[reclamebureau]] [[Prad]], werkt hij als ideeënman en [[Storyboard (filmtechniek)|storyboard]]tekenaar bij de [[filmmaatschappij]] [[Dollywood]] van [[Joop Geesink]].

In [[1963]] trouwt Harrie Geelen met [[Imme Dros]]. Hij illustreert haar verhalen in tijdschriften. Op de [[Rietveld Academie]] geeft Geelen les als gastdocent [[Animatie (media)|animatie]] en [[scenarioschrijver|scenarioschrijven]]. Enkele leerlingen lopen jaren later stage bij [[Toonder Studio's]] om op deze manier persoonlijker en in daguren les van hem te kunnen krijgen.<ref name="beeldengeluidwiki" />

In [[1962]] komt Geelen via een ex-collega in contact met het [[VARA]]-team, dat een show wil maken rond het talent [[Rob de Nijs]]. Als [[freelancer]] levert Geelen veel liedjes in de periode [[1964]]-[[1966]]. In de tijd van de ''Rob de Nijsshow'' zegt Geelen zijn baan op bij [[Dollywood]]. Nu schrijft hij voor verschillende programma's, zoals [[Fenklup|Fanclub]]-, teksten.

[[Gied Jaspars]], die voorstellingen van ''Sing Sing'' heeft gezien, benadert Geelen met de vraag of hij wil meewerken aan een kinder[[musical]] van de [[VPRO]]. Dat wordt in [[1966]] de kinder[[musical]] ''[[Bah, September]]'', onder regie van [[Ruud van Hemert]]. Voor deze [[musical]] ontvangt Geelen een [[Edisons|Edison]].

Omdat er minder werk is, gaat Geelen in [[1968]] weer werken bij [[Toonder Studio's]], gevestigd in [[Kasteel Nederhorst]]. Dan is [[Marten Toonder]] al niet langer directeur. Geelen wordt aangenomen als schrijver van [[Tom Poes (hoofdbetekenis)|Tom Poesverhalen]]verhalen, maar na een paar maanden belandt hij op de [[scenario]]-afdeling.

Eind jaren 60 schrijft Geelen weer bekende televisieprogramma's. [[KRO]]-regisseur [[Bram van Erkel]] heeft plannen voor een nieuw kinderprogramma, geïnspireerd door de Amerikaanse kinderserie [[Sesame Street]] dat in Nederland dan nog niet bekend is. [[Bram van Erkel|Van Erkel]] vraagt Geelen in [[1968]] om mee te werken aan dit programma dat [[Oebele]] zal gaan heten. Na vier seizoenen en 27 succesvolle afleveringen stopt de [[KRO]] in mei [[1971]] op het hoogtepunt. Productieleider [[René Sleven]] vraagt Geelen om binnen enkele weken met een nieuw voorstel voor een kinderserie te komen. Geelen komt dan met het idee van [[Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer?]]. Deze serie zal dé Nederlandse kinderserie van de jaren 70 worden. In die periode maakt Geelen ook eenmalige producties, zoals de jeugdthriller '' 'n Meester minder'' en een Sinterklaas[[musical]] ''Welk liedje zal ik zingen?'' met [[Mies Bouwman]].

Geelen produceert in [[1972]] de serie [[Avonturen van meneer Prikkebeen]], naar het boek van [[Rodolphe Töpffer]]. De serie is een combinatie van echte mensen en animatie. In de tijd dat Geelen de serie [[Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer?]] schrijft, bedenkt hij op verzoek van [[Bram van Erkel]] nog een jeugdserie: [[Q & Q]]. [[Q & Q]] wordt in [[1974]] wekelijks uitgezonden. Net als [[Oebele]] en [[Kunt u mij de weg naar Hamelen vertellen, mijnheer?]] wordt [[Q & Q]] een klassieker in het genre. Het is de eerste Nederlandse jeugdserie waarin de hoofdrol spelers door kinderen worden vertolkt. Met een gemiddeld kijkcijfer van 3,1 miljoen staat de reeks nog steeds te boek als de best bekekenbestbekeken Nederlandse jeugdserie aller tijden. [[Q & Q]] krijgt in [[1976]] ook nog een succesvol vervolg.

Jaren later schrijft Geelen het [[scenario]] voor Nederlands eerste avondvullende [[tekenfilm]] ''[[Als je begrijpt wat ik bedoel]]'' met de figuren van [[Marten Toonder]]. Hij schrijft ook de teksten en de muziek van de liedjes en spreekt de stem in van [[Wammes Waggel]]. Harrie Geelen stapt na onenigheid op als [[regisseur]]. Nu houdt hij zich bezig met het vertalen van bijvoorbeeld de [[Verenigde Staten|Amerika]]anseAmerikaanse bijdragen voor [[Sesamstraat]]. Zelf neemt hij ook zo nu en dan een stem in de [[nasynchronisatie]] voor zijn rekening.

In [[1978]] regisseert en schrijft Harrie Geelen de speelfilm [[Pinkeltje (film)|Pinkeltje]], met de figuren uit de boeken van [[Dick Laan]]. [[Aart Staartjes]] speelt de titelfiguur.

Voor [[John de Mol jr.|John de Mol]] maakt Geelen in [[1983]] zes afleveringafleveringen over de meidengroep [[Dolly Dots]]. Als alle zes de afleveringen af zijn en Geelen de eerste aflevering ziet, besluit hij niet langer mee te werken aan een serie met een dergelijke opzet. <ref name="beeldengeluidwiki" />

Als [[Frank Groothof]] solovoorstellingen wil maken, gebaseerd op [[Opera (muziek)|opera]]'s, vraagt hij Geelen om samen met hem de verhalen te bewerken en de teksten te schrijven. Dit doet Geelen, en zo bewerkt hij onder andere [[De Toverfluit]] van [[Wolfgang Amadeus Mozart|Mozart]], [[Fidelio]] van [[Beethoven (hoofdbetekenis)|Beethoven]] en [[Carmen (opera)|Carmen]] van [[Georges Bizet|Bizet]]. De liedteksten zijn niet bepaald vertalingen van de oorspronkelijke teksten te noemen. De voorstelling ''[[Fidelio]]'' ontvangt een internationale bekroning. Samen met de [[Nederlandse Programma Stichting|NPS]] en [[Toonder Studio's]] produceert en regisseert Geelen de televisiefilm ''Carmen & Ik'', met onder andere uiteraard [[Frank Groothof]] en [[Porgy Franssen]]. De film speelt zich af in een kijkdoos. Het jeugdprogramma [[Het Klokhuis]] besteedt een hele aflevering aan de productie van deze film. In [[1991]] is de film klaar. De film ''Carmen & Ik'' wordt bekroond in [[Wenen (hoofdbetekenis)|Wenen]].

In [[2003]] maakt Geelen in samenwerking met de [[VPRO]] de dertiendelige animatieserie ''De Sommeltjes'', waarbij dwergen in poppenpakken spelen. Een jaar voor zijn pensioengerechtigde leeftijd en een dag nadat Geelen de laatste hand aan de serie ''De Sommeltjes'' gelegd heeft, krijgt hij te horen van de Toonderdirectie dat de eenpersoons BV waar het bedrijf hem in geplaatst heeft, failliet is. Harrie Geelen stapt hiermee naar de rechter, waar hij zijn gelijk haalt. Dit helpt echter niet en Harrie Geelen moet vervroegd met pensioen. <ref name="beeldengeluidwiki" />

Wederom in samenwerking met de [[VPRO]] maakt Geelen in [[2004]] de televisiefilm ''[[Annetje Lie in het holst van de nacht]]'', naar [[Annetje Lie in het holst van de nacht|het gelijknamige boek]] van [[Imme Dros]].

Geelen illustreerde niet alleen werk van hemzelf en van zijn vrouw, maar ook werk van bijvoorbeeld [[Dolf Verroen]] en [[Hans Hagen]]. Het meest bekend zijn wel zijn illustraties voor ''Het beertje Pippeloentje'' van [[Annie M.G. Schmidt]], waar hij een [[Gouden Penseel]] voor ontving. In [[2001]] is een overzichts[[tentoonstelling]] van het werk van het echtpaar Geelen-Dros in het [[Letterkundig Museum]] in [[Den Haag]] vertoond.

* 2002 - ''Ik wil alles wat niet mag'' – Annie M.G. Schmidt]