Vreemdelingenbeleid: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
+ cat. |
wikificering versterkt |
||
Regel 3:
Het vreemdelingenbeleid in Nederland is gebaseerd op de volgende vier verdragen en wetten:
* het [[Vluchtelingenverdrag van Genève]]
* het [[Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens|Europees Verdrag tot Bescherming van de Rechten van de Mens]]
* de [[Nederlandse Vreemdelingenwet]]
* de [[Algemene wet bestuursrecht]].
Regel 9:
==Asielprocedure in Nederland==
Wie [[politiek asiel|asiel]] aanvraagt in Nederland, krijgt binnen 48 uur bericht. Wie absoluut kansloos is, moet Nederland direct verlaten. De anderen worden in een [[asielzoekerscentrum]] geplaatst, in afwachting van het oordeel. Wanneer dit oordeel in eerste instantie negatief dreigt uit te vallen, mag de asielzoeker bezwaar aantekenen. Wordt de asielaanvraag uiteindelijk ook écht afgewezen, dan kan de asielzoeker bij de [[rechtbank]] in beroep gaan. Zegt ook de rechter "nee", dan kan de asielzoeker zelfs nog in hoger beroep gaan. De uitslag hiervan mag hij echter niet in Nederland afwachten. Volgens de voorstanders van dit systeem biedt het de asielzoeker voldoende kansen om aan te tonen dat hij rechtmatig in Nederland mag verblijven. Volgens tegenstanders is het een onnodig lange procedure waarin asielzoekers te lang (vaak zelfs enkele jaren) in onzekerheid moeten blijven leven.
In een [[ambtsbericht]] wordt speciaal gekeken naar de veiligheid in het land van herkomst van asielaanvragers. Dit ambtsbericht is een van de elementen die meewegen bij de beslissing over een asielaanvraag.
===Positieve beslissing===
Bij een positieve beslissing krijgt de asielzoeker een tijdelijke [[verblijfsvergunning]], die na vijf jaar mag worden omgezet in een vaste verblijfsvergunning, of [[naturalisatie]].
===Negatieve beslissing===
| |||