Beleg van Tripoli (1102-1109): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 27:
 
== Het beleg ==
Het volgende jaar (1102), ondernam Raymond met behulp van Byzantijnse constructeurs de bouw van [[Mons Peregrinus]], de ''Pelgimsberg'', om zo een blokkade op te werpen naar het binnenland van Tripoli. Met de GenuaanGenuees Hugo Embriaco, nam Raymond ook [[Gibelet]] in. Na de [[Slag bij Harran]] in [[1104]], vroeg Fakhr al-Mulk hulp aan Sokman, een voormalig Artuklu gouverneur van Jeruzalem, om te anticiperen; Sokman marcheerde naar Syrië, maar werd gedwongen weer terug te keren.
 
[[Fakhr al-Mulk]] deed vervolgens een aanval op Mons Peregrinus in september 1104, hij vermoordde daarbij een hoop kruisvaarders en wist een vleugel van het het fort af te branden. Raymond zelf was zwaargewond geraakt, en stierf vijf maanden later, in februari [[1105]], aan zijn verwondingen. Hij werd als leider vervangen door zijn neef [[Willem II van Cerdagne|Willem Jordaan]], graaf van Cerdagne. Op zijn sterfbed had Raymond nog een akkoord geregeld met de kalief. Als die stopte met het onder vuur nemen van het fort, zouden de kruisvaarders de handel in en om Tripoli met rust laten. De kalief accepteerde dit.