Aminozuur: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Geen bewerkingssamenvatting
k Wijzigingen door 2A02:A446:38EB:1:F1A4:64D9:C21C:2CC2 (Overleg) hersteld tot de laatste versie door Wiki13
Regel 16:
Dit opent de mogelijkheid om een keten ([[polymeer]]) van aminozuren te maken met behulp van herhaalde kop-staartreacties. Zo'n molecule wordt een [[peptide]] genoemd, en afhankelijk van het aantal betrokken aminozuren worden ze di-, tri-, tetra-, pentapeptiden etc. genoemd. Eiwitten zijn polypeptiden en vormen een groot deel van de chemische machinerie van de cel. Zij worden voor allerlei doeleinden gebruikt.
 
Voor de mens iszijn een aantal [[essentiële aminozuren|aminozuren ''essentieel'']]; het zijn aminozuren die de mens niet zelf vanuit de andere aminozuren kan maken en die via het voedsel moeten worden opgenomen. Niet-essentiële aminozuren kunnen in principe wel zelf gemaakt worden, hetzij uit andere, via de voeding opgenomen aminozuren, hetzij uit andere bouwstoffen.
 
Aminozuren in een eiwit kunnen op diverse manieren geïdentificeerd worden. Daartoe wordt het eiwit eerst in brokstukken opgesplitst. Dit kan gebeuren door zure [[hydrolyse]] van het eiwit in 6 [[normaliteit|N]] [[zoutzuur]] bij verhoogde temperatuur. Daarna worden de brokstukken van elkaar gescheiden met behulp van [[vloeistofchromatografie|hogedrukvloeistofchromatografie]] ([[High-performance liquid chromatography|HPLC]]), gekleurd met [[ninhydrine]]-kleuring en gedetecteerd bij 440 (proline) en 570 nm. Deze methode is bekend onder de naam Moore&Stein zure hydrolyse van eiwitten. De brokstukken kunnen ook gescheiden worden door middel van [[elektroforese]].