Ex falso sequitur quod libet: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Astreven (overleg | bijdragen)
consequent (gezien de overige tekst) spatie tussen quod en libet ingevoerd.
Astreven (overleg | bijdragen)
Link naar ''ex contradictione sequitur quod libet'' in orde gemaakt
Regel 3:
In de klassieke termenlogica is de regel al te vinden, voor het eerst bij [[Aristoteles]]. Ook in recentere logische systemen zoals de [[propositielogica]] wordt deze regel nog steeds aangenomen, alhoewel er [[intuïtionisme|intuïtionistische]] en andere [[constructivisme (wiskunde)|constructivistische]] stromingen zijn die het principe van de [[wet van de uitgesloten derde]] (''tertium non datur'') verwerpen en daarom ook de [[Geldigheid en gezondheid|geldigheid]] van deze bewijsregel kunnen betwijfelen.
 
De regel is af te leiden uit de bewijsregel [[bewijs uit het ongerijmde]] (''reductio ad absurdum''), die in de klassieke propositielogica geldt. De regel moet in strikte zin zo gelezen worden dat uit een [[contradictie|innerlijk tegenstrijdige]] bewering, dus niet slechts een feitelijk onware, elke willekeurige uitspraak afgeleid kan worden. Een andere term voor deze redeneervorm is ''[[ex contradictione sequitur quod libet'']] ("uit een tegenspraak volgt om het even wat"), soms wordt het ook de ''onzinregel'' genoemd.
 
Een [[bewering (logica)|bewering]] is contradictoir als een [[propositie]] en haar tegendeel dezelfde [[waarheidswaarde]] hebben, ofwel, de [[Propositielogica|uitspraak]] zowel waar én onwaar is. Dit wordt aangeduid met het symbool <math>\bot</math>. De [[redenering]] wordt dan ook opgeschreven als: