Newnham College: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k lf
Regel 8:
De geschiedenis van Newnham begint in 1869 met de oprichting van de ''Association for Promotioning the Higher Education of Women in Cambridge''. Het doel was een plek te bieden aan vrouwelijke studenten, die tot dat moment op geen enkel college in Cambridge welkom waren. In dat jaar huurden de filosoof [[Henry Sidgwick]], ''fellow'' van [[Trinity College (Cambridge)|Trinity College]], en de [[Feminisme|feministe]] [[Millicent Fawcett]] een huis aan Regent Street waar vijf studentes konden wonen. De vroegere schooldirectrice Anne Jemima Clough nam de leiding op zich. Door de toename van het aantal studentes was er al snel een groter pand nodig, eerst aan Queen's Road en daarna aan Bateman Street.
 
In 1875 werd het eerste gebouw voor Newnham College gebouwd in het stadsdeel [[Newnham (Cambridgeshire)|Newnham]] aan de tegenwoordige Sidgwick Avenue, waar het nu nog gevestigd is. Het college ontstond formeel in 1880. Een jaar later werden de universitaire examens van Newnham College officieel erkend. Het complex breidde zich tot aan de Tweede Wereldoorlog uit met meer gebouwen, waaronder woonruimtes, werkkamers, collegezalen, eende laboratoriumYates Thompson Library en eenhet bibliotheekBalfour Laboratory, alles ontworpen door de architect Basil Champneys in ''Queen Anne revival style'' (Engelse [[Barok (stijlperiode)#Neobarok|neobarok]]). Bij het college behoort een met zorg aangelegde tuin, waarbij lopen en zitten in het gras is toegestaan, anders dan bij de meeste colleges in Cambridge.
Omdat veel meisjes in het midden van de 19e eeuw geen toegang hadden tot dezelfde middelbare scholen als jongens, werden voorbereidende cursussen in het leven geroepen die hen in staat stelden toegelaten te worden tot de universiteit. Bij het andere college voor vrouwen, Girton, was men van mening dat gelijkheid alleen mogelijk was door vrouwen dezelfde cursussen aan te bieden als de mannen, maar Newnham geloofde meer in aangepaste lesprogramma's om de kansen te vergroten. Veel afgestudeerden van de vrouwencolleges van Cambridge, [[Universiteit van Oxford|Oxford]] en [[Universiteit van Londen|Londen]] stichtten meisjesscholen, waardoor het niveau van de vooropleidingen langzamerhand verbeterde. Tegen de Eerste Wereldoorlog ging de overgrote meerderheid van de Newnham-studenten direct naar de universiteit zonder nog een voorbereidingsjaar te hoeven volgen.
Regel 18:
In 1897 vonden protestdemonstraties tegen toelating van vrouwen plaats door mannelijke studenten die veel schade aanrichtten in het centrum van de stad. Nog in 1921 beschadigden ze het poortgebouw van Newnham College door een handkar als stormram te gebruiken. In het [[interbellum]] konden vrouwen universitaire functies bekleden, maar ze mochten niet beslissen over aangelegenheden van hun eigen afdeling of van de universiteit als geheel.
 
In 1948 bereikten Newnham en Girton de volledige status van een college van de universiteit van Cambridge, hoewel de universiteit nog steeds de bevoegdheid had om het aantal vrouwen te beperken. In 1965 lieten drie mannencolleges voor het eerst vrouwelijke studenten toe en geleidelijk werd Cambridge een 'gemengde' universiteit. Sinds de laatste decennia van de twintigste eeuw zijn alle onderdelen van alle colleges toegankelijk voor zowel mannen als vrouwen. Alleen Newnham is als enige nog steeds uitsluitend bestemd voor vrouwen. Wel zijn veel voorzieningen, zoals de bibliotheek en het laboratorium, opengesteld voor de hele universitaire gemeenschap.
 
== Bekende afgestudeerden ==