Times New Roman: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Mar(c) (overleg | bijdragen)
k Link naar doorverwijspagina gerepareerd (Monotype naar Monotype Imaging), met behulp van pop-ups) (zwevende ref
Regel 4:
| classificatie =
| opdrachtgever = [[The Times]]
| uitgeverij = [[Monotype Imaging|Monotype]]
| letterontwerper = [[Stanley Morison]]<br />Starling Burgess<br />Victor Lardent
| afbeelding = Times New Roman.png
| hier afgebeeld =
}}
'''Times New Roman''' is een [[schreef]][[lettertype]], dat in de jaren 30 werd ontwikkeld voor het Britse dagblad ''[[The Times]]'' door [[Stanley Morison]] van [[Monotype Imaging|Monotype]].
 
De letter was met een vrij grote x-hoogte ontworpen, en met Romeinse staartletters, (j, g, p, q, y en ij) die slechts weinig naar onder uitsteken. De staartletters hebben slechts weinig invloed op de leesbaarheid van een letter, maar korte staartletters zorgen er wel voor dat er veel meer tekst op een pagina gedrukt kan worden. En zo had de krant weer minder papier nodig.
Regel 23:
Het lettertype was smal waardoor er veel tekst in de kolommen paste. In 1933 werd het lettertype vrijgegeven en gebruikt voor een speciaal nummer van de [[Monotype Recorder]] dat werd gedrukt bij de Universiteit van Cambridge. De universiteit gebruikte in 1939 Times New Roman ook voor een uitgave van de "Statutes and Ordinaces" -- een tekst van circa 400.000 woorden -- in 1939. Het feit dat op deze manier veel papier kon worden bespaard, was daarbij een belangrijke overweging. Later werd de letter ook in gebruik genomen door Updike. Na het succes van de letter in Europa, werd het lettertype ook in Amerika geïntroduceerd. Zo werd Times New Roman sinds 1942 gebruikt in ''Collier's Magazine'', de ''Woman's Home Compagnion'' en het ''American Magazin''. In 1953 volgden twee kranten dit voorbeeld, de ''Sun-Times'' en de ''Chicago Daily Newspaper''.
 
Een bredere versie van het lettertype werd ontworpen, die prettig leest bij langere regels, dan in een krantenkolom. In 1936 werd een halfvette versie gesneden voor een bijbeluitgave in Cambridge. Dit lettertype bleek heel geschikt om er woordenboeken en spoorboekjes mee te drukken. <ref>Stanley Morison, ''A Tally of types'', Cambridge at the University Press, 1973, p. 105-109</ref>
 
== Het huidige gebruik van de letter ==
 
De populariteit heden ten dage op de computer komt doordat het lettertype door Microsoft bij diverse [[Microsoft]]producten wordt meegeleverd, in het bijzonder [[Microsoft Windows]] en [[Microsoft Office]]. Tot Office 2007 was Times New Roman het standaardlettertype in Word, wat als gevolg had dat veel gebruikers het lettertype gebruikten.