Ingeborg van Denemarken (1180-1236): verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
k ndash
kGeen bewerkingssamenvatting
Regel 27:
De koning was woedend en wilde haar naar Denemarken terugsturen, maar dat weigerde zij resoluut, overtuigd van haar gelijk.
 
Zij werd uiteindelijk in erbarmelijke omstandigheden opgesloten in een kasteel te [[Cysoing]], waar zij enkel het bezoek kreeg van bisschop Stephanus[[Stefaan van Doornik|Stefaan]] van [[Lijst van bisschoppen van Doornik|Doornik]], die zich over haar ontfermde. Hij ging in Rome haar zaak bepleiten bij [[paus Celestinus III]], en kreeg daarbij steun van haar broer koning Knoet, voor wie de hele kwestie aankwam als een vernedering van zijn familie. Op [[13 maart]] [[1195]] werd dan ook de eerdere ontbinding van het huwelijk ongeldig verklaard, maar toen de Deense gezanten, die het goede nieuws aan hun koning wilden gaan melden, door Filips werden tegengehouden en gearresteerd was de maat vol. Filips ontsnapte ternauwernood aan de [[excommunicatie]] door zich bereid te verklaren de laatste huwelijksbanden niet te zullen verbreken en geen ander huwelijk aan te gaan. Maar dat was niet meer dan een vage belofte, want, uit bezorgdheid voor de bestendiging van zijn opvolging, ging hij in heel Europa op zoek naar een geschikte huwelijkskandidate. Die meende hij uiteindelijk gevonden te hebben in de persoon van [[Agnes van Meranië|Agnes]], dochter van hertog [[Berthold IV van Meranië]]. Het huwelijk werd ingezegend in juni [[1196]], en Agnes schonk de koning nog twee kinderen.
 
Intussen werd Celestinus III opgevolgd door de energieke [[Paus Innocentius III|Innocentius III]]. Deze veroordeelde het huwelijk en dwong de koning Ingeborg opnieuw als wettige vrouw te erkennen. Toen Filips II deze waarschuwing bleef negeren, plaatste de paus op [[15 januari]] [[1200]] het gehele Franse volk onder [[interdict]]. Onder de toenemende druk van zijn ontevreden onderdanen moest de koning uiteindelijk toch toegeven. Agnes moest een stap terugzetten en Ingeborg mocht als koningin naar het hof terugkeren, al bleef de koning halsstarrig weigeren een normaal huwelijksleven met haar te leiden. Deze slepende kwestie kreeg onverhoopt een oplossing toen Agnes van Meranië op [[20 juli]] [[1201]] overleed. Ingeborg van Denemarken zou zich blijvend bekommeren om de opvoeding van de twee kinderen uit het huwelijk van Agnes en haar echtgenoot.