Kadastraal inkomen: verschil tussen versies

Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
Perequatie
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Geen bewerkingssamenvatting
Labels: Bewerking via mobiel Bewerking via mobiele website
Regel 1:
Het '''kadastraal inkomen''' is een term die gebruikt wordt in de Belgische belastingwetgeving. Het kadastraal inkomen (of '''KI''') is het ''geschatte, gemiddelde normale netto-inkomen'' van het jaar 1975 van een in [[België]] gelegen kadastraal [[perceel]]. Dit kan een stuk grond of een gebouw zijn. Van elk huis wordt er een schatting gemaakt hoeveel dit zou opbrengen als men het zou verhuren. Volgens de wet zou dit elke 10 jaar aangepast moeten worden (dit heet ''perequatie''), maar dit heeft men sinds 1975 niet meer gedaan.
 
Omdat het een netto-inkomen is, wordt er rekening gehouden met de kosten die de houder van het onroerend goed heeft. Voor een gebouw mogen er 40% forfaitaire kosten afgetrokken worden, voor een onbebouwd onroerend goed 10%. Er wordt dus door de wet verondersteld dat van het kadastraal inkomen 40% of 10% effectieve kosten mag besteed worden om te onderhouden, herstellingen door te voeren e.d.<ref>Art. 13 W.I.B. 92.</ref>
 
Voor types gebouwen waarvoor te weinig huurgegevens voorhanden zijn, wordt het kadastraal inkomen gedefinieerd als ''5,3% van de normale verkoopwaarde op 1.1.1975''.