Thee (drank): verschil tussen versies

Thee kent zijn oorsprong in China en heet daar in het dialect van [[Fujian (China)|Fujian]] ''tê''. Deze benaming zou door zeevarende Hollanders in West-Europa verspreid zijn, bijvoorbeeld in het Frans: ''thé'', Engels: ''tea'', Duits: ''Tee'', Italiaans: ''tè''. De verspreiding van thee over land gebeurde door handelaren die de benaming uit het [[Mandarijn (taal)|Mandarijns]] gebruikten: ''chá''. Die benaming wordt gebruikt in bijvoorbeeld het Japans, Russisch en Turks.<ref>[https://qz.com/1176962/map-how-the-word-tea-spread-over-land-and-sea-to-conquer-the-world/ Tea if by sea, cha if by land: Why the world only has two words for tea], Nikhil Sonnad, qz.com (Quartz), 11 januari 2018</ref><ref>[http://www.standaard.be/cnt/dmf20180120_03311183 Waarom er maar twee woorden voor ‘thee’ bestaan], Lies Lecomte, De Standaard, 20 januari 2018</ref> Bronnen die beweren dat er maar twee naamvarianten gebruikt zouden worden gaan voorbij aan de benaming die bijvoorbeeld gebruikt wordt in onder andere Polen, namelijk ''herbata''.

 

* In de ''Tea Opera'' van avant-garde componist [[Tan Dun]] (onder regie Pierre Audi) komen oosterse en westerse invloeden samen en wordt thee beschouwd als de spiegel van de menselijke ziel. Deze opera verwijst symbolisch naar eeuwenoude Chinese theeceremonies en de filosofie erachter.