Wittewierum: verschil tussen versies
Verwijderde inhoud Toegevoegde inhoud
3 (onbereikbare) links aangepast en 0 gemarkeerd als onbereikbaar #IABot (v1.5.4) |
k + link(s) |
||
Regel 59:
In 1290 werd een visitatie uitgevoerd waaruit naar voren kwam dat er '1000 kloosterlingen' zouden wonen in Bloemhof en Rozenkamp, maar dit aantal wordt vaak onrealistisch hoog genoemd en moet waarschijnlijk met een korreltje zout worden genomen.<ref>{{Citeer web|url=http://books.google.nl/books?id=qFRWKPtdWr4C&pg=PA161|titel=Sibrandus Leo en zijn abtenkronieken van de Friese premonstratenzerkloosters Lidlum en Mariëngaarde: een nadere studie, editie en vertaling|auteur=Lambooij, H.|jaar=2008|paginas=p. 161}}</ref>
Uit de Kroniek van [[Emo van Bloemhof|Emo]] en Menko blijkt dat het klooster een groot aandeel heeft gehad in de bedijking van het gebied. Zo richtte Emo na de [[Sint-Marcellusvloed (1219)|Sint-Marcellusvloed]] een [[zijlvest]] (waterschap) op om gezamenlijk het [[dijkonderhoud]] beter te kunnen regelen. Het klooster speelde vervolgens een belangrijke rol rol in het bestuur van het [[Generale Zijlvest der Drie Delfzijlen]], waarvan de overste [[schepperij|schepper]] altijd de abt van het klooster Bloemhof was. In de loop der eeuwen verkreeg het klooster door ontginningen en schenkingen een grote hoeveelheid land in de landstreek [[Fivelingo (streek)|Fivelingo]]. In de 16e eeuw was het klooster met enkele duizenden [[gras (oppervlaktemaat)|grazen]] grond het grootste premonstratenzer klooster van De Ommelanden.
Als gevolg van de [[Gelderse Oorlogen]] raakte het klooster echter in verval. Van al deze woelingen wist het zich niet te herstellen. In 1561 waren er nog drie of vier monniken over die het niet zo nauw namen met de kloosterregels. De nieuwe bisschop [[Johannes Knijff]] van het kort daarvoor opgerichte [[Bisdom Groningen-Leeuwarden|Bisdom Groningen]] besloot in 1566, toen het klooster opnieuw in brand was gestoken, tot de opheffing van het klooster. Knijff liet het daarop afbreken om de stenen te kunnen gebruiken voor de bouw van zijn [[Prinsenhof (Groningen)|bisschoppelijk hof]] in [[Groningen (stad)|Groningen]] (het huidige Prinsenhof). Een deel van de stenen werd verkocht aan [[Johan de Mepsche]], die er zijn borg [[Duirsum]] (Ten Ham) mee liet herstellen. Na de [[reductie van Groningen]] in 1594 werd de afbraak doorgezet. In 1604 werden de restanten van de kloosterkerk verbouwd tot een nieuwe protestantse kerk.
| |||